Türkiye'nin gerçek büyüğü, İsmail Gülgeç'in ölümü...

''Ölüm adın kalleş olsun''!... 

Enver Gökçe' nin çok sevdiği dostu Saffet Hoca için, dost bağında söylediği bu dizeler, Gülgeç Hoca için de söylenir mi?... Evet söylenir!... 

Çünkü İsmail Gülgeç, bir karikatürist, bir çizgi insanı olma ötesinde Anadolu'nun bağrından çıkmış güçlü bir bilgedir... Hümanisttir, aydındır ve bu toprakların yetiştirdiği olağanüstü yeteneklere sahip bir çizgi insanıdır... Ve doğal olarak politiktir... Sanata ve toplumcu çağdaş bir ahlaka adanmış bir yaşama, doğal olarak sahiptir!... Bir başka zaman ve bir başka yerde dünyaya gelmiş olsa, yüzbinlerce değil de belki de milyarlarca insan da sanatsal bir iz bırakacak yeti de bir sanat insanıdır!... 

Ya yaşama direnmesi?... O bambaşka bir süreçtir... Yaşamı savunmaya çalışırken bir yandan da ölüme direnmeye çalışmak!... Bu yüzden onun için de söylenir işte; ''Ölüm adın kalleş olsun''!... 

İsmail Gülgeç gibi, adam gibi adamlar, bu dünyada hele hele bu yüzyıllarda zor çıkıyor!... Onun gibi insanları, insanlığın özenle, koruyup kollaması gerekiyor!... Ama hangi insanlık?... Bir de, herkesin kendi derdine düşürüldüğü bir ülkede!... 

Doğal olarak , hiç olmazsa binlerce kişinin onu sonsuzluğa uğurlayacağı düşünülen bir töreni düşleyip, yalnızca kendi yaş grubundan birkaç yüz kişinini onunla vedalaştığı bir törenle karşılaşmak!... Cumhuriyet çalışanlarının bile, birkaç büyük dışında, camlardan izlediği, bir veda töreniyle karşılaşmak!... 

Bu genel durum, bu örnekle; Türkiye Solu'nun ve Türkiye entelijansiyasının anlayışını, örgütsel durumunu ve yapısal vehametini gösteren bir başka tobloyu da, insana gösteriyor!... 

Hadi bunlar tamam da, insan yıllarca onunla beslenmiş, ''has'' Cumhuriyet okurlarının da, nerelerde olduğunu, bu kez insan olarak merak ediyor!... Ve bu sinmişliği ve bu kayıtsızlığı?... 

Ömrü uzun olsun; ünlü karikatürist Carlos Latuff gibi , http://tr.wikipedia.org/wiki/Dosya:Ship_to_Gaza_by_Latuff.gif bir politik sanat insanı ölseydi, Brezilya halkı, onu bilmem ki nasıl uğurlardı?... 

Eşi, sevgili Ayla Gülgeç, önceki yıllarda kan kanseri ve beyin tümörüne karşı direnen İsmail Gülgeç için, son dönemiyle ilgili şunları söylüyordu: 

"30 Ocak'ta ise kalbindeki sorun nedeniyle hastaneye kaldırdık. Kardiyoloji bölümünde tedavi görüyordu. Sağlığı iyiydi, hatta 5 günlük karikatürlerini de çizip bana verdi ve gazeteye göndermemi istedi. 7 Şubat Pazartesi akşamı solunumu durdu. Durumu ciddiyetini koruyor, makinelere bağlı, uyanmasını bekliyoru!...'' 

Olmadı, daha fazla direnemedi, vakti gelmişti, uyanamadı ve bu dünyadan ayrıldı, gitti!... 

İsmail Gülgeç, Türkiye'nin gerçek ''Büyük'' insanlarından biriydi... Gönül, onun bu kadar erken denilebilecek bir yaşta, aramızdan ayrılmasına rıza gösteremiyor!... O yüzden, bir kez daha; ''Ölüm adın kalleş olsun!... 

Ailesinin ve dostlarının ve tüm sanat dostlarının başı sağolsun... Sevgili İsmail Gülgeç ağabeyin toprağı nurla dolsun ve ışığı, Çanakkale Boğazı'nı ve ülkeyi her zaman aydınlatsın!...