Türkiye Orta doğu ve Arap dünyası üzerinde emperyalist emeller güdüyor mu?

Atatürk, TC falan tamam da fütuhat vizyonlu bir imparatorluğun varisi olduğumuz unutulmamalı. Bu, şartlar zorladı da öyle olduk hali değil. Hâkimiyet ruhu Türk’ün genetiğinde var. Dünyayı Türk’e versen almam demez. Açgözlülükten değil, bu ırkta büyüklük kompleksi var.

Fakat kendisi için değil. Türk Erzincan dağlarında yonca biçerek de yaşar. Nizamı âlem için, nam için. Şimdi Türkiye’nin Ortadoğu ve Arap dünyası ile ilişkilerine bu çerçeveden bakmak lazım. Resmi devlet ülküsü yayılma siyaseti üzerine kurulu; toprak olarak değilse bile nüfuz olarak. Osmanlı yıkılmış, topraklarını kaybetmiş. Türk yıkılan/kaybolan bu topraklarda imparatorluk yaşıyormuş gibi devam ettirmiştir. Bu sahiplenme buralarda kalan bir miktar Türk için denilse de hâkimiyet siyasetinin yansımasıdır.

Halkının büyük kısmı Müslüman olan Türkiye’nin yine Osmanlıdan kalma İslam hâkimiyet siyaseti de devam etmektedir. Ortadoğu ve Arap dünyası halkları Türkiye’nin bu gizli emelleri bildikleri için Türkiye’ye mesafeli durmaktadırlar. Türkiye istediği kadar Müslüman olsun Ortadoğu-Arap bloğuna giremez; çünkü Türkler Araplar için yabancı bir ırktır. Müslüman Yunan devleti gibi bir şey.

Türkiye’nin Ortadoğu ve Arap dünyası üzerindeki emperyalist emelleri batılılar gibi sömürge amaçlı değil. Bütün bu tuhaf cümleleri işte bunun için kuruyoruz. Yav BOP merakı, lider ülke olmak için Mısırla, İran’la hatta Suudi Arabistan’la çekişmeler/yarışmalar bu kuru nam için mi? Evet, aynen öyle… Aslında tebaası Osmanlı’ya isyan etmezdi. Niye etsin ki baksanıza askerler kopardıkları üzümlerin parasını bile asmanın dibine bırakıyormuş. Tebaanın korkusu dinlerinin değiştirilmesi.

Yani Türkiye’nin Ortadoğu ağabeyliğinin beklentisi ne petrol, ne para; ağabeylik işte. Yalnız kulağımızı çekenler Türk’ün bu masum siyasetinin pek de masum olmadığını, bu şekilde girdiği ülkelerde daha sonra çil çil altınların saray hazinelerine akmaya başladığını söylediler. Sultan Mahmut’un bir kuluna kürekle verdiği ama kulun heyecandan küreği ters tuttuğu için bir tek altın alamadığı padişahın da “Vermeyince Mabut(Tanrı) ne yapsın Mahmut” dediği meşhur hazinesi Sina Çölü’nün kumundan dolmuyordu herhalde.