Tut elimi...Dokuz şiddetinde kalbim sallansın !!...

Sen elimi tutunca,kalbim sallanıyor...

Dokuz şiddetinde oluyor bu deprem...

Aslında ne güzeldi...Sessizlik...
İstanbul uyuyordu dizlerimde.
Sen susuyordun.
Öyle güzel bakıyordu ki martılar sana.
Ben "Bak bana bakıyor işte." deyişlerinde yakıyorum ardımda bıraktığım her bir hüznü.
Yakıyordun seninle olamadığıma kızdığım her bir zamanı.
Öyle güzel bakıyordun ki martılara,
Sen onlara koşuşturdukca telaşını
Ben sana koşuyordum, susam susam.
Tutma şu elimi!
Kalbim sallanıyor.
Kalbim bayram sabahı.
Binbir telaş içerisinde her bir yanım nefes nefes.
Ben de bayramlık ayakabbılarımı yastığımın altına koyar gibi saklamışım avucunu avucuma.
Kalbimdeki bu kalabalığa bir girsen.
Sanki deli gibi herkes.

İstanbul gibi uzanıyorsun dizlerimde.
Ben çocukluğumda bile böyle anlar bulmakta zorlanıyorum.
Hele sabun  kokmaz mı saçların!
Ah masallarla büyüttüğüm!
Sen çok şanslısın!
Sorsana bana hangi masalının sonunu hatırlıyorum.

İstanbul büyüyor gözlerinde.
Sen inadına susuyorsun.
Öyle güzel bakıyordu ki martılar sana.
Sanki beni kıskanıyorlar diye
aklımdan geçirdiğim her an elin yangın yeri.
Beni yakıyorsun.
Kimseyi kıramam ben kendimden başka
Dümen bile kıramam incinir diye rota

Ve fırtınayı severim sizden iyi olmasın
...Götürür çünkü beni o ateşin girdabına
Hangi çocuk üstlenir bir girdabın suçunu
Çığ düşüyor başıma, biraz kar yağsa
Karşılıksız çıkıyor gülmenin tüm çekleri
Titriyorum, dağa nişan alan bir çocuk gibi
Ya bir vuruşta devrilmez, yürürse üzerime
Evet, inanasım gelmiyor gözümün gördüğüne
Nasıl her şey kilitliyse açık denizde
Nasıl korkarak büyüyorsa astım çiçeği
Bir mermer gibi eriyorum hayatın kapısında
Hüzün bandıralı bir gemi cansuyumda
Seyretmeye doymuyor, öpüyor sonra beni
İstanbul büyüyor gözlerinde.
Sen inadına susuyorsun.

Kalbimse bayram sabahı...