Tutunduğumsun

Göçebe yılgınlığı varken yüreğimde
Bir sen kalmıştın
Yorgun bakışlarımla tutunduğum...

Bir sesin vardı
Kulaklarımı yaşama çevirip
Ümidi müjdeleyen...

Zulümlerin, acıların, gözyaşların
Hâkimi evrende
Bir gözlerin vardı
Cennetin yeşilliğinde demlendiğim...

Çarpmıyordu duvarların bedenime
Canım acımıyordu eskiden
Ben seni
Ördüğün setlerin acısıyla sevmiştim...

Sırtımı dayadığım dağımdı gölgen
Dost yalanlarıyla yüzleştiğimde
Güvenini ektiğim yerdi toprağın...

Canımın içinde candın
Ana kokusu gibi helal
Süt kokusu gibi taze...

Bir duruşun vardı hayalimde
Baktıkça devrildiğim
Öyle edalı
Öyle mağrur
Öyle asildi tavırların...

Farklıydın ama habersiz
Gözlerim bendeydi
İçinde kendini göremedin mi?
Ben gibi kendine bakmayı
Sen hiç düşünmedin mi?

Şimdi yorgun bedenin
Yenik düşmüş kaderine
Bükmüş dallarını geçmişin
Yakışıyor mu?
Mağrur gösterişine...

Dimdik ol!

Ol ki;
Tutunduğum dal kalmasın ellerimde

Ol ki;
Şu riyakâr Dünya'nın gafletinde
Masumluğunla arınayım...

Ol ki;
Doğan Güneş'in hazzından
Mahrum kalmayayım...

Ol ki;
Nefesim dediğim kokuna sığınayım...

Ol ki;
Yaşama şansıma seninle sahip olayım...

Sen yaşadıkça
Ben senin ekseninde
Bir yudum serap olsa da avuntum
Hayatın tadına bu serapla hep varayım...

Dimdik ol!
Tutunduğumsun...