üç "ben" hali

O güzel gözlerinin ardında sıcak bir duygu taşıyordu. Ya gülüşü, endamı, bir de ah o cilveli nazlanışı yok mu!..

Güneşli bir Temmuz sabahı, yağan yağmurlar gibi en umulmadık, en beklenmedik zamanda çıktın karşıma, ve yine bir gün, Kasım rüzgarları ile savrulan röfle saçlarınla öylesine yürüyüp gittin…

Ve geçen Cumartesi bir çift gördüm. Uzun süre izledim onları, sessizce… sonra denizin mavi derinliklerine daldım. Anladım ki ikisi de bir diğerine karşı çok yabancı durmakta ve her ikisi de tek tek, dolu dolu yalnızdılar.

Ve o günün gecesi yeni bir ben yarattım, seni de tam merkezine koydum. Yalnızlıkları renk renk boyalarla boyadım, boyadım, boyadım... seviştirdim senle beni, gecenin teri gündüzün telaşına karıştı… kök saldın içimde… İşte o günden beri bir şiir yazılacaksa içinde mutlaka ama mutlaka sen olmalıydın…

üç “ben” hali

imkansızı isteyen ruhlar,
fırtınaya kapılmış bedenler
sevda, gurur ve duygu dolu
olanaksız bir ilişki
çılgınca bir tutku...
siyah beyaz aşk masalı
nasıl anlatsam ki!..
................
o benzersiz felaketin içinde
üç "ben" hali

(Erol ASLAN)



Fotoğraf: bir arkadaşımın özel arşivinden