Üç arkadaşın öyküsü: Aşk, Dostluk ve Güven...

Bir hikaye duymuştum, bir zamanlar. Üç dosta aitti...
Adları : Aşk, Dostluk ve Güven olan üç dostun berberliğini anlatırdı bu öykü...

Hatırlamaya çalışacağımşimdi paylaşabilmek için...
Dedimya eski bir masaldır diye. O yüzden de elimden geldiğince anımsamaya, aklımda kaldığı kadarıyla aktarmaya gayret edeceğim. Bilmem ne kadar başarılı olabilirim ama tozlu raflardan çıkarıp onları buraya çağırmayı deneyeceğim...

Günlerden bir gün üç yakın arkadaş olan; Dostluk, Aşk ve Güven yedikleri içtikleri henüz ayrı gitmezken...
Bu üçlüden adı Aşk olan; artık bu beraberlikten sıkılıvermiş....
Ve, diğer iki arkadaşına: " Benim yapacak işlerim var, gidecek diyarlarım, lütfen izin verin bana, ben artık ayrılmalıyım" deyivermiş...

Dostluk da, Güven de çok üzülmüşler duyduklarına. Ve önce direnmek istemişlerse de, bakmışlar ki, boşuna. Anlamışlar ki; Aşk bu, gitmek isterse bağlasalar da durmayacak, kalsa da bir hayrı dokumayacak...
Almışlar onu karşılarına : "Madem ki yapacak işlerin, gidecek yolların var, zorla tutulamazsın sen artık burada kalma, dliyorsan haydi ayrıl o halde aramızdan" diyerek, içleri burkularakta olsa, helaleşip uğurlar olsun demişler bu dostlarına...

Bir zaman sonra, beraberlikte Dostluğa sadece Güven'in varlığı yetmez olmuş bu defa...
Çıkmış, Güven'in karşısına ve şöyle demiş açıkça: "Madem ki, Aşk gitti, ben de artık bakmalıyım kendi yoluma" Dostluk da bunu söyleyince böylesine açıkça,;Güven öylece kala kalmış bir başına...

Biraz susmuş, epey bir düşünmüş ve Aşkın gidişinde de yaptığı gibi, bu defa da Dostluğun talebi karşısında alıkoymaya uğraşmamış onu da. Ve Dostluğa da, içten ve samimi bir kucaklamayla aynı temennilerde bulunmuş: "Madem ki aklına ayrılık düştü, madem ki, seçimin seni bu yola sürdü...Git o halde sen de kendi yoluna, yüreğimde kalacağını bil ve geri kalma benim uğruma" deyivermiş dostuna...

Aşkın ardından, Dostluk da gidince sadece Güven kalmış bu üçlüden sonunda...
O da almış şapkasını önüne, dökmüş elindekini avucundakini önüne biraz düşünmüş, az biraz taşınmış.
Ve sonunda bir karara varmış. Ve onun bu dağılan beraberliklerin ardından vardığı nokta şu olmuş:
Bu birliktelikte koğuşun;Aşk'ın gidişiyle başlayan; ardından Dostluğun, heveslerini yitirişiyle gelişen bir süreç
olduğunu kavramış. Ve böylelikle bu gördükleri ona, bir çok şeyi daha fark edebilmekte fayda sağlamış.
Ve eğri oturup doğru konuşarak bir çok dersler çıkarmış...

Bakmış ki...
Güven hala bu üçlü de sağlam ve ayakta kalan tarafmış...
Beraberliklerde sonraları gidişler olsa da;bir arada oluşun şartları başlangıçta bir defa sağlandımı çözülmeler ve dönüşümler yaşansa da, kopuşlar yaşanmak zorunda değilmiş aslında. Çünkü: Her şeyin enerjiden ibaret olduğunu bildiğimizde aslında hiç bir şeyin yok olamayacağını da bilmeliymişiz...

Güven önce gitseydi; geriye ne aşk, ne de da dostlukta kalmaz ve her biri ilelebed bu diyarlara uğramazdı...

Ancak;
Aşk, kapıdan çıkıp uzaklaşsa ve gözden dahi kaybolsa...
Dostluk güngelip seni yapayanlız da bıraksa...
Ve bu hal yüreğini her ne kadar dağlayacak olsa da...
Eğer Güven hala yanındaysa; ne aşk, ne de dostluk senden tamamen gidemezmiş...

Ve bunları fark eden Güven;Kendi kendine giden dostlarının ardından şöyle mırıldanmış: Sen aşkında, dostluğunda bir zamanlar senin yanında olduğunu bilensin... O halde sen buna layık olduğunu fark eden de olmalısın aslında...
Onların birer parçalarını sende bırakarak gittiklerini de bilirsin.

O halde sen, yani Güven; bu üçlüyü terk etmedikçe her parçanın bütünün eksikliğini gün gelip hissedeceğini ve geri dönüp sende bıraktığı eksik parçaya sahip çıkacağını anlar ve içinde beklentiye girmeksizin, o günü sukunetler beklersin...

Bu dönüşler sana belki fiziksel olarak aynı çehrede olmasa da: Yürekte hissedilen Güven sayesinde;
hem Aşk, hem de Dostluk gün gelip kendilerini sana yeni yüzleriyle tekrar ve yeniden göstereceklerdir...

Ve sen bunların hepsini tek bilensin...
-Nereden mi biliyor olabilirsin?
Çünkü, sen Güven'sin...
-Güven, yüreği terk etmedikçe; Yitirilen Aşk, giden Dostlukta olsa; Sana kalan Güven oldukça: "Bilirisİn ve Güvenirsin..."

Sevgi ve Işıkla
Ayna

16.06.06