Üç beş iki devam edecek...

Çok mu cesuruz ya da çok mu cahil. 

Boğazda yalılar, son model araçlar ve istediğini elde edebilecek bir güce sahipken, neden dur diyemeyiz ihtiraslarımıza. 

Maslow’un ihtiyaçlar piramidinin en tepesinde yer alırken, dahanın dahasını isteme arzusu nedendir. 

Büyük padişah Kanuni Sultan Süleyman bile geldi geçti bu hayattan ve dizleri kaldı. 

Halk içinde mu'teber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sihhat gibi… 

Tabi ki her zaman insanız… Bizden bekleneni veririz. Hata yaparız. Üzülürüz. Pişmanlık duyarız. 

Yaşadığımız günü mutlu kılmak tek amaç iken, insan doğamızın yalancı teşviklerine kapılırız. 

Biz, Elimizde bir meşale ile dolaşırken, aydınlığı gündüz sanan insanlarız. 

Büyük sıkıntıların içinden ayağa kalkabilirsek ne mutlu hepimize. 

Unutmayın ki yine de üç beş iki devam edecek. Ne eksik ne fazla...Sadece roller ve yüzler değişecek. 

Ağada olsak, paşada olsak, halkın içinden bir sanatçıda olsak, bu sonsuz kurguda sadece küçük detaylarız. 

Zihni Fakir