Uç güzel güvercin özgürlüğüne doğru uç...

Ankara da çok bunaltıcı bir hava vardı. Yağmur'un yağacağı belliydi ama bu kadar çok yağacağını sanırım kimse tahmin etmemişti.

Öğlenden sonra bilgisayarın başında otururken, hafif başlayan yağmur aniden şiddetlendi ve bu yağmur hızla doluya çevirdi.

Yağmurlu havalarda içeriye bereket girsin diye camı hep açık tutarım. Yağmurun o güzel şıkırtısı, temizliği ve yağmur'dan sonraki toprak kokusu çok hoşuma gider.

Yağmurla, karışık dolu hızla yağmaya devam ederken bahçedeki meyve ağaçları gözüme çarptı. Meyveler olmuş ama iş yoğunluğundan kimse bir türlü meyveleri toplayamamıştı.

Arkadaşıma 'Bak işte toplamadık şu meyveleri şimdi hepsi helak olacak' dedim ve çok üzüldüm. Sonra başka bir arkadaşımla sohbet ederken de ekinler geldi aklımıza dolu onlarıda vurmuştur, acaba çiftçinin emekleri helak olmuşmudur? dedim kendi kendime...

Yağmurun verdiği hüzünden olsa gerek pencereye takılı kaldı gözüm. Sırıl sıklam ıslanmış bir güvercin pencereden içeri giriverdi ve pencerenin iç pervazında durdu.

Çalıştığım binanın dış camları siyah olduğu için gündüzleri içerisi görünmüyor bazen pencerenin dış pervazına ekmek kırıntısı bırakıyoruz ve bekliyoruz kuşlar gelip yesin diye normalde o siyah camdan bile varlığımızı farkettiklerinde uçup giden güvercin, çok ıslandığından ve üşüdüğünden olsa gerek gelip konmuştu pencerenin iç pervazına .

Çok ama çok munzur bir yüz ifadesi vardı güvercinin...

Güvercin, önce yan gözle bize bakıyor sonra kafasını geri çeviriyor. Güvercini gördük ama hiç hareket etmedik. Güvercin, biz ses çıkarmadığımız için geri gözlerini kaçırıyor bizden ve sabit bir şekilde duruyor camın önünde. Bu arada cam açık olduğu için içeriye yağmur girmeye devam ediyor. Bu yağmurdan rahatsız olan güvercin bu seferde kafamın üstünden uçup kitaplığın üstüne kondu. Konduğu yer onun için daha güvenliydi çünkü bizden daha yüksekte duruyordu.

Güvercin belliki yağmurun dinmesini bekliyordu.

Yağmur durdu ve güvercin büyük bir sevinçle, salınarak Ankara semalarına doğru uçtu.

Belki de başka diyarlara gitti bilinmez ama güzel güvercinin bakışlarındaki munzur ama azda olsa ürkek bakışları görülmeye değerdi.

Uç bakalım güzel güvercin özgürlüğüne doğru uç...