Üç nokta her zaman bir düzlem oluşturmaz.

Karanlık düşler sokağındaki kandilleri yakmaktı görevi. 

Her akşam aksayan ayağı ile yollara düşer soğuk, kar, kış demez, karanlık düşler sokağındaki bütün kandilleri yakardı. 

Karanlık düşler sokağı sakinleri ona ‘’Karanlıklar Prensi’’diye hitap eder, bu da onun çok hoşuna giderdi. 

 

 Ancak herkes onun hikâyesini merak eder ama sormaya cesaret edemezdi. Kimine göre karanlıklar tanrısı Erosbos’un laneti üzerinde, kimine göre de onun sevgilisini kıskanan intikam tanrıçası Nemesis’in laneti üzerindeydi.

O ise tanrılara asla inanmaz, onlar ile dalga geçerdi her akşam aksayan ayağı ile karanlık düşler sokağında kandillerini yakarken.

Tanrılar ise her şeyden haberdar ona çok kızıyorlar ve bir açığını yakalamak için fırsat kolluyorlardı.

 

Ve aralarında bir karar alarak rüyalar tanrısı Morpheus’tan yardım istediler.

Morpheus ise dünden razıydı. Karaktersiz, ispiyoncu, yalancı, dedikoducu bir tanrıydı.

Herkesin rüyasına girer, gördüklerini alay tanrıçası evde kalmış Momos ile paylaşır katıla, katıla gülerlerdi. Yine aynısını yaptı Morpheus, onun rüyasına girdi. Gördü ne var ne yok.

Pembeydi sevgilisinin gözleri, yüzü bir erik, kendisi ise sardunya gibiydi.

Hemen oturduğu yeri bulmak için büyücü tanrıça Kirke’den yardım istedi. O ise tüm olan bitenden habersiz karanlık düşler sokağının lambalarını yakarak karanlık düşleri aydınlatıyordu. 

Bunu öğrenen Nemesis ise hemen harekete geçti , ‘’ ceza verme zamanı şimdi’’ diyerek avaz, avaz bağırdı ve diğer tanrıları topladı. O ise bu olana bitene yine gülüyordu kahkahalar ile. . .

Çünkü sardunyayı kimsenin bilmediğine inanıyordu. 

Ama unuttuğu bir şey vardı onun.

Ölüm tanrısı Thanatos. . . .

Ve onları bir tek Thanatos’un ayıracağı hiç aklına gelmemişti.

O günden sonra ‘’ Karanlık Düşler Sokağının’’ kandilleri yanmadı hiçbir zaman. . .

O ‘ da gitti Thanatos’un yanına, sardunyayı bırakmadı tek başına. Orada bile dalga geçti tanrılar ile.