Üçüncü sayfa haberi

güne aç(tı) gözleri(ni) evvel olduğu gibi

özleminle, hep aynı şarkıyı söylerdi

gelecek bir gün /gelecekti

arkasına bakmadan terkederken baba ocağını

değişir sanmıştı ya kaderi

büyük şehirde boğul demişlerdi hani birileri

olmadı/olamadı/düştü bir zalim eline

ondan yedi bu defa silleyi

çıkınca baba evinden başına buyruk olacaktı güya

sereserpe serilemedi içine/ olmadı hiç hakkı

her yarıgecede yenibaştan başlardı sancısı

akşamı getiren seslerdeki telâş yoktu bezgin yüzünde

hep aynı terâne

kendi kalmak isterdi de, sürüyerek götürürdü gölgesi

içinde durduğu hayat

gece başka, gündüz başkaydı

lâkin / beklediği beyaz bir hayâl vardı

olacaktı /olmalıydı

boşuna mı terketmişti köyünü

gece düşlerine sızan kederli sesler

aceleyle çıkıp gidiyordu sabaha çıkarken

başkasının diliyle konuşan kadın

şaşırıyordu çoğunlukla / hangi zamandı bu/ kimdi o/ bu yüzler kimindi

gitgide açılıyordu içindeki kahır çukuru

hergecede yemin bozarken

hayal perdesinden çıkıp gelen ayak seslerini dinlerdi bıkmadan/usanmadan

dünlerle bahtiyar olmamıştı

gölgeli yarınlarda meçhuldü sesinin uzantısı

yaşamın olmayan tekrarı  kaybolan gençliğinde kalmıştı

beklemek sonsuzdu ama sabrı tükendi

üçüncü sayfada çıktı haberi

avluyu her sabah yıkayan güneşte/ yıkamış kendini

günü içmiş gözleri ölümle bakışırken

sancılı yüzü huzurlu, ipte buldular onu

çocukluğunun kardanadamı gibi erimek istemişti kadın…

(7 Haziran 2010)

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.