Uçurtma Kalpler

Kalpler gidecek yerlerini bulurlar, uçurtmalar gibi. Onu sana emanet ettim, kalbime iyi bak sevgili.

Onca kalpten geçti, onca sevdayı tattı ama sonunda kanadı sana takılı kaldı. Aç ruhunun perdelerini, aşkınla aydınlanmış kalbimi güneşinden mahrum bırakma. Yüreğim, ıssız bir gece gibiydi kanadında sana sonsuzluk diyarından gelmiş düşler taşıyana kadar.

Her kalp bir dünyadır sevgilim. Benim ıssız gecemde renk renk dünyalar vardı. Ben onlara sırtımı dönmüş, kapkaranlık bir kumsalda acı dolu ruhumu avutmaya çalışıyordum. Uyuyordu çığlıklarım, çaresizliğim, kimsesizliğim, tükenmişliğim... Sonra birden sen doğdun geceme. Güneşinle aydınlattın karanlık uykularımı. Elimi tutup beni "Umut Kumsalları"na götürdün. İşte o kumsalda sen dünyam oldun benim canım sevgilim.

Şimdi biz iki ayrı kalp ve iki ayrı dünya değiliz seninle. Aşkla çarpan güneşli bir dünyayız.