18 Kasım '15
- Kategori
- Şiir
Uçurtmadan teyyareler
Kendi kendine yetebilen insanlar ,
Olmalıydı mesela ..
Belki daha az kırgın ,
Gündüşleri daha ışıklı ,
Geceleri ise gündüzden kalma ...
Yormasaydı gecmişleri ;
Belki daha güzel karşılarlardı ,
Doğan güneşlerini .
Kin , kavga ve savaş ;
Hayatın üç silahşörleri .
Şimdi bir uçurma verin onlara ...
Sağlam olsun ama .
Tek başına savrulmadan ,
İpleri koptuğu anda ...
Ama nerde?
Kendi kendilerine yetemezler onlar ;
Uçutma , ip ve eller bir olmak zorunda ...