- Kategori
- Anılar
Uçuşan Düşünceler
Neredeyse hepimiz eşitsizlikten, haksızlığa uğramaktan, adalet yoksunluğundan söz ediyoruz. Haksızlığa uğrayan, alamayan, bulamayanın hep biz olduğunu, her şeyin üstümüze üstümüze geldiğini düşünür bazılarına ise hayatın hep güldüğünü sanırız,
Öyle değili öğrendim yaşayarak son günler de, eşitliğin, adaletin tam orta yerinde olduğuma inanıyorum biraz buruk biraz hüzünle de olsa, biz insanlar çaresizlikte eşitleniyormuşuz meğer!..
Ameliyat hazırlığı yapılıyor. Üç kişi birlikte aynı odada, herkes eşit, hangi dilde, hangi renkte, zengin mi fakir mi? önemi yok, varsıl yoksul herkes eşit, hemşire kimseye iki damla değil herkese tek damla verip gidiyordu. Herkes tüm etiketlerini o kapının önünde çıkarıp girmişti hazırlık odasına, aynı renk, aynı model tertemiz, steril edilmiş kıyafetler içinde eller boş, cepler boş, ne takı ne para, pul, iyi-kötü, markalı-markasız, çantası- mantosu yani eşitliği bozacak en ufak bir ayrım yoktu, herkesi bir masumiyet kaplamış, kulaklar kapıda herkes doktorunun adını okuma sesini bekliyor, yanındakilerle konuşmuyordu bile, heyecan dorukta, bir gözü yoğun damlalardan göremediğinden tek gözle ürkek ürkek etrafına bakarken, aklımın kalan yanında uçuşuyordu görüntüler, sesler arasında dedim ki; buldum işte hayatta eşitlik denen şeyin içindeydik, tam da o anı yaşıyorduk işte, acı mı desem ne güzel mi desem bilemedim ama inandım ki; üç şeyde eşitleniyormuşuz hayatta; doğum anında, ameliyathanede ve ölüm anında yani çaresizlikte eşitleniyor, mutlulukta ayrışıyoruz.
Zira herkesin mutluluğu kendine özel, kimi bir bebeğin varlığı ve sağlığı, kimi bir çiçeğin açışından, dalından koparıp ağzıana attığı meyveden kanatlanırken, kimine dünyaları versen, karnını doyursan gözünü doyuramaz, mutlu edemezsin. Sadece aynı sınava tabi tutuluncaya kadar...
Yirmi beş, on iki, ikibin on sekiz günü bir hastane odasında uçuşan DÜŞüncelerime takılmışken tam aklım, içerden "CEMİLE TORUN" seslenişiyle beraber adeta uçarak gelen bir hemşirenin önüne katılıverdim.
Herkese önce sağlıkta sonra hayatın her alanında eşitlenebilmeyi dileyerek saygılar sunuyorum. Cemile