Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

14 Eylül '19

 
Kategori
Anılar
 

Uçuşan Düşünceler

Neredeyse hepimiz eşitsizlikten, haksızlığa uğramaktan, adalet yoksunluğundan  söz ediyoruz. Haksızlığa uğrayan, alamayan, bulamayanın  hep biz olduğunu,  her  şeyin  üstümüze üstümüze geldiğini düşünür  bazılarına  ise hayatın hep güldüğünü sanırız,

Öyle değili öğrendim yaşayarak  son günler de, eşitliğin, adaletin tam orta yerinde olduğuma inanıyorum biraz buruk biraz hüzünle de olsa, biz insanlar  çaresizlikte eşitleniyormuşuz meğer!..

Ameliyat hazırlığı yapılıyor. Üç  kişi birlikte  aynı odada,  herkes eşit, hangi dilde, hangi renkte, zengin mi fakir mi? önemi yok,  varsıl yoksul  herkes eşit, hemşire kimseye iki damla değil herkese tek damla verip gidiyordu. Herkes  tüm etiketlerini  o kapının önünde çıkarıp girmişti  hazırlık odasına, aynı renk, aynı model  tertemiz, steril edilmiş kıyafetler içinde eller boş, cepler boş, ne takı ne para, pul, iyi-kötü, markalı-markasız, çantası- mantosu  yani eşitliği bozacak en ufak bir ayrım yoktu, herkesi bir masumiyet kaplamış, kulaklar kapıda herkes doktorunun adını okuma sesini bekliyor,  yanındakilerle konuşmuyordu bile, heyecan dorukta,  bir gözü yoğun damlalardan göremediğinden tek gözle ürkek  ürkek etrafına bakarken, aklımın kalan yanında uçuşuyordu görüntüler, sesler  arasında  dedim ki; buldum işte hayatta eşitlik  denen şeyin içindeydik, tam da o anı yaşıyorduk işte, acı mı desem ne güzel mi desem bilemedim ama inandım ki;  üç şeyde eşitleniyormuşuz hayatta; doğum anında, ameliyathanede ve ölüm anında  yani çaresizlikte eşitleniyor, mutlulukta ayrışıyoruz.

Zira herkesin mutluluğu kendine özel, kimi bir bebeğin varlığı ve sağlığı, kimi bir çiçeğin açışından, dalından koparıp ağzıana attığı meyveden kanatlanırken, kimine dünyaları  versen, karnını doyursan gözünü doyuramaz, mutlu edemezsin. Sadece aynı sınava tabi tutuluncaya kadar... 

Yirmi beş,  on iki, ikibin on sekiz günü bir hastane odasında uçuşan DÜŞüncelerime takılmışken tam aklım, içerden "CEMİLE TORUN"  seslenişiyle beraber  adeta uçarak gelen bir hemşirenin önüne katılıverdim.

Herkese önce sağlıkta sonra hayatın her alanında eşitlenebilmeyi dileyerek saygılar sunuyorum.  Cemile

 

 
Toplam blog
: 209
: 350
Kayıt tarihi
: 13.09.11
 
 

Kurşun kalemden gelen ağaç kokusunun kağıtla buluşma büyüsüyle yoluna devam eden, Lise mezunu, ha..