Uefa’dan adalet dilenmek

15. yüzyılda Osmanlı baskısında kalan Bizans ileri gelenleri Latinlerden yardım istemek ile Osmanlı baskısına boyun eğmek arasında kalmışlardı. Latin zulmü Bizanslılarda öylesine derin izler bırakmıştı ki Grandük Notoras Bizanslılar'ın duygularını "Şehirde Latin külahı görmektense Türk sarığını yeğlerim" diye en veciz biçimde ifade etmişti.

Futbolumuzdaki kirlilik ve şike öylesine boyutlara ulaştı ki artık Türkiye sınırları içerisinde bir adil bir sonuç alınacağına inanılmıyor. Federasyonun son aldığı kararlar tam bir tutarsızlık abidesi.

“Şike teşebbüsü vardır ama sahaya yansımamıştır”,

“Şike yoktur”

“Tüm takımlar masumdur”

“22 takımı PDFK’ya gönderdik”

“Cezaları neyse çekecekler”

“Cezalar 5 sene ertelenecek”

“Türk futbolunu kurtarıyoruz”

“UEFA sıfır tolerans diyor”

“UEFA sizin verdiğiniz cezalara karışmayız diyor”

“Etik kurul şike yoktur dedi”

“Etik kurul 4 maçta şike var dedi”

"Yaşasın Fenerbahçe”

“Fenerbahçe’yi yıkamayacaklar”

Artık bu saatten sonra adaletin tecellisini UEFA’ dan bekleyeceğiz. Bizde tuz, tuzluk ve masa kokmuş. Bizans ise meğer ölmemiş içimizde devran sürüyormuş. İstanbul da o kadar minare şehrin ruhunda en ufak bir değişiklik yapmamış.

Bu şartlar altında bizim yeni vecizemiz;

“Ligde şike eseri bir şampiyon görmektense, Fransız Platinisinden esaslı bir tokat yemeyi tercih ederim” olacak.

Kazanılan utançın tüm hakları, bu cümleyi söyletenlere aittir.

“Utanç’ da hangi ilin kazası, yeter ki şampiyon olalım şikeli şikesiz çok önemli değil” diyenlerdenseniz, bu durumda Bizans tan bile perişan durumdayız demektir. Sanılandan da kalabalıksınız esasında, Vah ki vah…