Uff... koca Yusuf

Futbola verilen para, yerini uzun bir araya bırakınca. koskoca spor gündemini, hayali transferler dedikodusu içinde, bir KOCA YUSUF tefrikası ile geçirmek zorunda kaldık İstedik ki çabalar boşa, Koca Yusuf hoşa gitmesin.

Diyorlar ki : Efendim yaş 33 başarılı olması güç! Biz bu ülkede ne 35 likler gördük ve de ne 20 likler.

Ne sonlar, ne ilkler...

Adam futbol için yaratılmış bir kere. Herkes ona düşman, o mazisinden pişman. ''Fenerdeki günlerimin kıymetini bilemedim, ben buyum diyemedim'' demişti zaten. Benzeri, arkası, tipik bir Sergen vakası. O 4 büyüklerin birden kıymetini bilememişti. Şimdi soruyor, derdi şu : Benim günahım neydi?. Sizlerden mahrum, bizim günahımız neydi?

Bu konuda yazmayan bir ben kalmıştım, bir de Balat'lı Mişon...

Beşiktaş'ta 40 sene önce bir Yusuf seyretmiştim. Bu Koca Yusuf, diğeri Karayağız Yusuf'du. Futbolları aynıydı da , birbirlerinden farkı, eskisinin futbolu kısa sürmüştü. Doyamamıştık. Bu direndi. Toparlandı, ders aldı. Yıllar
sonra Milli takım forması kaptı.

Tempolu futbola ne kadar uyar bilinmez, bunu kimse sezemez. Maç mı kaybettirir, maç mı kazandırır, bence bu da önemli değil. Bir gerçek, oynadığı müddetçe zarif çalımlarını atacak, futbolun güzelliklerini sunacak, sahaya ve formaya yakışacak, gözlerimizi okşayacaktır.

Millet olarak düşene bir tekme de biz atmayı seviyoruz. KOCA YUSUF sekiz yıl direnmiş, adeta bataktan çıkmış, kendini ispatlamış, önce Milli takıma, sonra Beşiktaş'a...

Önce Terim'e, sonra Denizli'ye ikisine birden kendimi ispatlarım diyen varsa, buyursun gelsin, o oynasın.

Söz...Yaşınızı bile sormayacağım.