Ülkemin halleri

Son zamanlarda olanları anlamaya çalışmak biz gençler için çok kolay olmasa gerek. Gelceğimiz karartılırken birilerinin ellerinde oturup bir seyirci olarak bütün bunlara bakakalmak çok ağırıma gidiyor açıkcası.

Başımızdaki 30 yıllık terör belası ve terörün beslendiği militarist anlayışın bu ülkenin başına çöreklenip bir türlü gitmek bilmeyişi, geleceğe dair umutlarımızı yok etmiş durumda. Gelişen dünyada bizim yılllardır hep aynı sorunlar için de boğulup kalmamız, bir türlü bazı korkuları yenemeyişimiz ve korkular üzerine bir ülke inşa etmeye çalışmamız sanırım bütün gücümüzü tüketmiş durumda.

Hep aynı sorunlar ve aynı çözüm arayışları...

Yıllardır Kürt meselesi Türkiye Cumhuriyeti için büyük bir sorun oldu. Bu soruna insancıl ve olması gerektiği gibi bakamadık. Kürt meselesinde kendi vataşlarımızı çok büyük maharetle (!) çözümsüzlüğün yeri olan terörizmin kucağına itiverdik.

Kürt meselesini askeri bir sorunmuş gibi silah ile çözmeye çalıştık.

Okuyacak okul bulamayan, çalışacak iş bulamayan bölge insanına yapıcı çözümler götürmek yerine ellerinde silahlar olan askerler gönderdik. Cahil olan onlardı bize göre, ülkesini sevmeyen, bizi bölmek isteyen ve bir kaç teroristin peşine takılan cahil halk olarak gördük hep onları.

Halbuki o topraklarda yaşayan herkesin bir rüyası vardı bu ülke ile ilgili. Onlar da bu ülkede yaşayan herkes gibi aynı düşleri düşlüyorlardı eminim. Çocukları için iyi bir eğitim, kendilerini adam yerine koyan idareciler, maddi sorunları olmadan yaşayabilecekleri mutlu bir yuvası olsun isterlerdi. Fakat bizim basiretsiz siyasi idarecilerimiz masa başı siyasetle çözmeye çalıştı ülke meselelerini. Ve o insanları kendimize yabancılaştırdık.

Şimdide gidin diyoruz onlara, madem sevmiyorsunuz gidin diyoruz. Hiç birimiz gidip ordaki insanların hayallerini sormadık, neyi düşlediklerini sormadık. Buna yapınca çözülecekti mesele.

Ve şimdiye geldik... çözümsüzlüğün olduğu yerde yine silahlar devrede. Her sıkılan kurşun ve her patlayan mayın bir başka güzel hayalimizi öldürüyor. Artık bir başka bakıyor sokakta insanlar birbirine. Silahların ve mayınların konuştuğu bu yerde artık insanlar nefretle kinle bakıyor birbirlerine.