ultrAslan kurucusu Alpaslan Dikmen'i anıyoruz...

Tarih, 27 Eylül 2008... Yağmurlu bir eylül sabahı. Sabah uyanmıştım erkenden. Araya bayram gireceği için erken çıkacak Galatasaray Dergisi'nin ekim sayısını alıp evime gelmiştim. Bilgisayar başına geçtim, birazcık vakit geçirdim, sonra bir arkadaşım söyledi. "Alpaslan Abi'yi kaybettik."

Bursa yolunda kaza geçirmişti Alpaslan Abi, eşi ve oğluyla beraber. Maalesef kurtarılamamıştı, aramızdan ayrılmıştı. Tribünlerin her şeyi, taraflı tarafsız herkesin saygı duyduğu ve sevdiği adam, Alpaslan Dikmen... 

1965'te gelmişti dünyaya. ultrAslan'ı kurmuştu 2001'de. Galatasaray tribünlerini daha organize olmaya, bir topluluk altında olmaya çağırmıştı. Şu anda Türkiye'nin, belki de dünyanın en etkili tribünlerinden biri olan Galatasaray tribünlerini, yıllar boyunca yönetti.

Onun için tribünlerin Metin Oktay'ı denir. Galatasaray için gerektiğinde ailesinden vazgeçmiş, yemeyip içmeyip Galatasaray'ı daha ileriye taşımak için uğraşmıştı. Onun söylediği ve örnek aldığımız birçok sözden sadece bir tanesini paylaşayım, "Galatasaray'ın yararına olarak bir taşı yerinden kaldırıp, iki metre öteye koyanlara bile müthiş bir saygı duyarım." İşte böyle insandı Alpaslan Abi...

Tribünler onun adına tezahürat yapardı. Herkesin abisiydi o... Cenazesinde bile Galatasaraylısı, Fenerbahçelisi, Beşiktaşlısı, bütün taraftar toplulukları bir aradaydı. Çünkü o centilmendi. Rakiplerine saygı duyardı. Futbolun sadece bir oyun olduğunu unutmayan bir insandı. İşte bu yüzden, tribünle azıcık ilgisi olan herkesin bildiği, tanıdığı biriydi.

"Güz yağmurlarıyla bir gün göçtün gittin,İnanamadık Alpaslan Abi...Bizim iller sessiz, bizim iller sensizOlamadı Alpaslan Abi..."

Tam üç sene önce bugün, Metin Oktay'ı da aldığı gibi, trafik kazası aldı onu bizden. Üstünden üç sene geçmesine rağmen hala dün gibi hatırlarız. Hiçbir zaman unutmadık, unutmuyoruz, unutmayacağız da... 

Onun bize bıraktığı Galatasaray'ı, ultrAslan'ı daha iyi yerlere getirmek için çalışıyoruz ve çabalıyoruz. Tribünde onun yaptıklarını örnek alıyoruz. Onun gibi iyi birer Galatasaraylı, onun gibi iyi birer centilmen olmaya çalışıyoruz onun izindekiler olarak. Emanetlerine elimizden geldiğince iyi bakmaya çalışıyoruz... 

Alpaslan Abi, her zaman bizimle, her zaman kalbimizde. Nasip olmadı benim için onunla tanışmak... Fakat ben her zaman onun kızıydım, kardeşiydim, uzaktan da olsa hep çok sevdim onu. Ve hala da çok seviyorum... Eşi Ebru Dikmen'i manevi annem, kendisini de manevi babam kabul ederim... 

Gidişin çok erken oldu abi, daha yapacak çok güzel işler vardı belki de... Çok özlüyoruz... Saygıyla anıyoruz...

"Yıllar yılı hiç bıkmadın, büyük bir aşkla bağlandınYeri geldi sabahladın, bütün ömrünü harcadınŞimdi söyle, neredesin sen? Oldu mu bırakıp gitmen?Keşke çıkıp şaka desen, ne olur Alpaslan Dikmen..."