Ulus olarak 'şimdiye kadar neredeydiniz' diye hesap sorulmalı..

Bugün Nişantaşı'ndan Dolmabahçe yolundan maçka parkı güzergahı üzerinden Beşiktaş'a, oradan da Ortaköy'e kadar aheste aheste yürüdüm. 

Dolmabahçe Beşiktaş Ortaköy'de bol bol fotograf çektim.

Objektifime en çok takılan İstanbul'a baharın geldiğini müjdeleyen ve adeta İstanbul'u simgeleyen boğazı süsleyen erguvanlar oldu..

Sanki bu bahar erguvanlar daha farklı kokuyor, morumsu renkleri sanki daha bir farklı daha bir canlı, daha bir doygun gibi geldi bana..

Otuz yılda ilk kez ülkede baharla birlikte barut kokuları burnumuzun direğini sızlatmıyor, şehit haberlerini almıyoruz şükürler olsun..

Üç aydır kan dökülmüyor, henüz hayatın baharında çocuklarımızı toprağa vermiyoruz..

Otuz yıldır her baharla  birlikte baskın-çatışma-operasyon haberleri ile ülke adeta karamsarlık tablosunun içine girerdi. Bahar'ın diğer adı savaş'tı..

İlk defa bahar bu kadar güzel, bu kadar anlamlı..

Acaba otuz yılda binlerce genç fidanlar bir hiç için mi öldüler?

Evet bir hiç için öldüler.!

Emperyal güçler tarafından ülke üzerinde 1946 yılından itibaren oynanan oyunların devamı olduğu ve savaş'ın sona erdirme kararının da aynı güçler tarafından alındığını hatırlatmak isterim.

Demek ki, istenildiğinde silahlar susturulabiliyor muş..

Bakalım bu senaryolarından sonra Washington hangi senaryoyu hayata geçirmeye çalışacak hep birlikte göreceğiz.

Sadece şehit aileleri ve gaziler değil, ulus olarak hepimiz 'bugüne kadar neredeydiniz' diye hesap sormalıyız..

Sorgulamalıyız.

Şehit ailelerine hepimizin sıcak ilgileri  ile teselli etmemiz gerekiyor.

Öyle sosyal medyada, bazı iletişim sayfalarında 'vatan-bayrak' edalarıyla yapay vatanseverlik demagojilerle değil.!

Tutturuyorlar 'vatan-bayrak' diye!

Hepsi yalan naralar!

Gözlemleyin..

Ciddi anlamda şehit ailelerine yardımda bulunalım deseniz, ilk uzak duracak kişiler bu tiplerdir..