Umar ve Umar'sızlar...

 Samsunspor'lu Aminu Umar,

“Kelebek, pire, örümcek karışımı bir şey.. Aman dikkat” diye yazdım.

Facebook sayfama.

Daha, paylaş butonuna tıklamaya fırsat bulamadan,

Onun kişisel gayret ve sızma operasyonundan kaynaklı pozisyon sonrası golü yedik.

O andan itibaren bende bir mahcubiyet,

Bir üzüntü,

Bir keder.

Katiyen maç izleyemiyor,

Konsantre olamıyorum.

Neden daha önce sanal dünya ile paylaşmadım gibi bir his ve algı oluştu bende.

Sanki Boluspor Teknik heyeti bunu görecek,

Bir önlem alacak ve ben de rahatlayacaktım.

13.6 inç büyüklüğündeki ekranı olan ultrabook bilgisayarımdan maçı izlerken,

Sanki sosyal ağlar üzerinden, her şeye hükmedebilecek, akıl satabilecek konumda, bir ayrıcalığım olacaktı.

İzlerken oyuncuları ekranda küçük görmeme rağmen, bilhassa Aminu’nun büyük oyun karakteri beni huzursuz etmeye yetti.

Ortada ve vasat geçen bir maçın bol gollü bir maça dönüşmüş olmasına kişisel becerilerin yanında şans faktörünü de eklemek gerekir ki;

Her iki takım içinde takım oyununa adapte olamayan çok oyuncu vardı.

Bu sayı Boluspor hanesinde daha çok olduğu için kaybeden taraf ne yazık.!  Boluspor oldu.

Emre sezona iyi başlamadı. Geçen hafta golünü atmasına rağmen, bu hafta daha iyi olmayacağının işaretlerini geçen haftadan almıştık.

Çok top kaybetti, bire birlerde başarısızdı.

Bir golün asistini yapmış olmasına rağmen, oyunda kaldığı sürece oyununu hiç beğenmedim.

Geçen sezon sırf onun oynadığı maçlarda ve onun hatırına o takıma destek olan bu seyirciye Emre’nin bu şekilde ve böyle bir oyunla karşılık vermesini kabullenmem çok zor.

Geçen haftanın iyi diyebileceğimiz Prijoviç ve Kibong arzu edilenin çok altında bir oyun sergilediler.

Bilhassa Zalatan kopyası sahada hiç yoktu.

Bir tek Rekho,

Biraz Kenan ve diğerleri o kadar.

Deplasmanda bu kadar iyisi az olanla maç almanız kolay değil.

İleride Samsun adına, Umar ve Mbilla ikilisi iyi bir ikili olarak göze batarken,

Sonucun bu şekilde tezahürü kaçınılmazdı.

Kalemizde fazla gol görmediysek Rekho’ya ve kalecimize,

Attığımız gollerde ise karşı takımın defans zaafına şükredelim.

Yediğimiz goller ve penaltı, Aminu ve Mbilla  ıslak imzalı olarak teslim edilen karşılaşmaya;

Samsunspor kırmızı,

Boluspor beyaz ağırlıklı formaları ile sahaya çıktıklarında;

Samsunspor’un maça 1-0 önde başlamasına neden olan emareler gözüme ilişiverdi.

Bir defa forma rengi tercihlerini “sıcak” renkler sıralamasında ilk sırayı alan kırmızı olarak kullanmışlar.

İkincisi, forma reklamı alarak “sıcak” para noktasında işlerini çözmüşler.

Üçüncüsü, ev sahipliği noktasında “sıcak” yuvalarında oynamayı avantaja dönüştürecek formatta bir takım sahaya sürmüşler.

Golden sonra oluşan psikolojik üstünlük ve Aminu Mbilla özgüveni, Samsunspor hanesine yazılırken,

Boluspor için handikap oluşturan bu tablo 1-1 den sonra tekrar başa dönmemize sebep oluverdi.

Şans ve usta işi sayılabilecek bir vuruşla golünü atan kaptan, maça kaldığımız yerden devam etmemize vesile oldu.

Ve Fakat..

Maç 2-2 iken penaltı itirazları arasından sıyrılıp karşı rakip sahaya 4’e 1 gelerek, yakaladığınız fırsatı gol yapamadığınız zaman..

Sorarlar mazeretin ne.?

Umarsızlık.

Acemilik.

Beceriksizlik.

Daha..

Sorumsuzluk..

Samimiyetsizlik..

Bencillik.

4’e 1 de olarak yakaladığın o çok önemli fırsatı gole çeviremezsen maç alman falan hikaye..

Çünkü 90 dakika boyunca böylesi fırsatları yakalamak hayal etmek ile eş değerdir ki..

Samsun karşılaşması da cepten yenilen, ben almıyorum atmıyorum,

Al sen oyna, sen at şeklinde bir maç olmuştur.

Bazı futbolcular bu maçı hafife almış.

Görünen budur.!

Sayın Korukır..

Kol kırılır yen içinde kalır ama..

Bu maç kolumuzu kanadımızı kırmış, birkaç hazır ve/veya gününde olmayan oyuncu yüzünden kaybedilmiştir.

Birkaç isim veriyorum.

Üzerlerine  alsınlar, alınsınlar.

Emre-Haktan-Prijoviç.

Sayın Korkukır,

Teknik manada Aminu Umar bu ligin üzerinde bir oyuncu olduğu çok belli.

Gözden mi kaçtı acaba.

Sağdan sağdan ilk dakikalarda çok belli etti kendini..

Ne dersiniz.!

Umursamaz olduğunuzu asla kabul edemem.!

Ama tahmin edebiliyorum.

Umar’sızlık kötü bir şey  öyle değil mi.?