Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

25 Ağustos '17

 
Kategori
Şiir
 

Yaşadığım Doğduğuma Değmiştir

Şimdi hesap zamanı, yaşama borçlu muyum?
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.
Beynimde, yüreğimde sanki var gibi uyum,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Sevdiğimi tam sevdim, hiç ihanet etmedim,
Küstüğüm oldu bazen, ama hiç kin gütmedim.
Bana güven duyanı hiçbir zaman satmadım,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Emekten yana oldum, zalime karşı çıktım,
Şeytanları taşladım, yiğide türkü yaktım.
Geçmişe takılmadım, her zaman öne baktım,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Çok acılar yaşadım, yüreğimde sızısı,
Bana çok şey öğretti acıların bazısı.
Kadere inanırım, bunlar alın yazısı,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Hırsım, aklımdan öne geçmedi sanıyorum,
Beni sevip, kollayan çok insan tanıyorum.
Bana değer vereni şükranla anıyorum.
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Verdiğim emekler hiç karşılıksız kalmadı,
Çok şükür evlatlarım ele muhtaç olmadı.
Ailemle aramda sevgi, saygı ölmedi,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Bana hep onur verdi kardeşler, yeğenlerim,
Onlarla daha arttı yüreğe değenlerim.
Eleştiren sağ olsun, var olsun öğenlerim,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Nazar değmez inşallah, iyiyle hısım oldum,
Ne komşum düşman oldu, ne de ben hasım oldum.
Ne kimseye eğildim, ne de bir kasım* oldum,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Torunlara kavuştum, dede diyen diller var,
Yediden yetmişlere kalpten giden yollar var.
Dostlarımdan uzanan şefkat dolu kollar var,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Düşmanım var mı diye tedirginlik duymadım,
Yanlış yapan olsa da, kasıtlıdır saymadım.
İyiden yana oldum, kötülere uymadım,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Öğrencimden öğrendim, hocama hayran oldum,
Okudukça kendimi dostlar yanında buldum.
Öğrendikçe eksiğin derinliğini bildim,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Aydınlar dostum oldu, yiğitler arkadaşım,
Hiçbir zaman utançtan öne düşmedi başım.
Deneyimler kazandım, yetmişi aştı yaşım,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

İyileri severim zengin ya fakir olsun,
Yeter ki dostluk, barış dilinde zikir olsun.
İyilerle dost oldum Tanrı’ya şükür olsun,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Tanrı’ya inanırım ama dinci değilim,
Hoşgörüm ağır basar, asla kinci değilim.
Her zaman vasat oldum, hiç birinci değilim,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Doğanın dengesini bozmaktan çekinirim,
El değmemiş ortamda gezmekten çekinirim.
Bana muhtaç canlıyı ezmekten çekinirim.
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Hayata bakışımda halktan yana tezim var,
Atatürk’ün izinde sorunlara çözüm var.
Mücadelem bitmedi, söyleyecek sözüm var,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Atatürk sevmeyeni sevmekte zorlanırım,
Kemalist dost yanında coşarım, harlanırım.
Gerçekleri yazmazsam utanır, kirlenirim,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.
 
Yalan söyleyen ile haksıza dayanamam,
Sadeliği severim, renklere boyanamam.
Yar yanımda yok ise mutluca uyanamam,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Bir kusur işlemişsem, yüzüme vurmak serbest,
Yazdığım her sözcüğün üstünde durmak serbest.
Ömrünün hesabını Nevzat’a sormak serbest,
Umarım, yaşadığım doğduğuma değmiştir.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

*Kasım: Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı.

 

 
Toplam blog
: 396
: 128
Kayıt tarihi
: 13.09.11
 
 

Karamanlı Nevzat, 1947 yılında Karaman'da doğdu. Babasının adı İbrahim, annesinin adı Seyyide'dir..