- Kategori
- Edebiyat
ÜMİT ÇİÇEKLERİ
ÜMİT ÇİÇEKLERİ
Bütün mevsimler karakış, sis ve kar,
Bir ilkbahar mevsimi hiç olmadı,
Karanlık geceler ve ıssız yollar,
Bahtımın ufkunda güneş doğmadı.
Gökyüzü yıldızsız, karanlık, ıssız,
Kaynağı tükenmiş, kalmış ışıksız,
Gönüller ezilmiş, duygular sessiz,
Âlemin halini soran olmadı.
Yazık! Bahar gelecek mi? Bilemem,
Parlak sabah olacak mı? Bilemem,
Solgun yüzler gülecek mi? Bilemem,
Ümit çiçeklerim hâlâ solmadı.