Umut İşgal Altında

– Filistin kan içinde, içim yanıyor anne… –

Yazmıyor parmaklarım tutuldu kâğıt kalem
Nasıl başlanır anne, nasıl yazılır bilmem.
Erken çöktü karanlık uyuyor cümle âlem
Nasıl kahrolmam anne, söyle nasıl eksilmem?
Yazmıyor parmaklarım tutuldu kâğıt kalem,
Güneş ağır yaralı, umut kanıyor anne
Filistin kan içinde içim yanıyor anne.

Bir değil bin bir kere anlatıp aynı düşü
Aynı suçun içinde yeşerir oldu ölüm.
Kutsanmış bir rüyayla süsleyip bir dönüşü
Bebeklerden içtiği kanla beslendi zulüm.
Bir değil bin bir kere anlatıp aynı düşü
Hem aldatıyor Deccal hem aldanıyor anne
Filistin kan içinde içim yanıyor anne.

Umut işgal altında, güneş sürgünde şimdi
Simsiyah yıldızlara yâr olurken karanlık.
Bin yılın mirasını yıkıp bir günde şimdi
Bir çölün ortasında var olurken karanlık,
Umut işgal altında, güneş sürgünde şimdi.
Yıldızlar tutuşuyor gün utanıyor anne
Filistin kan içinde içim yanıyor anne.

Sırtına yükleyerek bir suçun günahını
Kırılmış aynalara gizlenir oldu hayat.
Karartılmış evlerin yok sayıp sabahını
Küçücük deliklerden izlenir oldu hayat.
Sırtına yükleyerek bir suçun günahını,
Şeytan, Ortadoğu’yu vatan sanıyor anne
Filistin kan içinde içim yanıyor anne.

Hangi katil bu kadar kinle beslendi söyle
Çiğnediği toprağı kanla yıkarken gece?
Hangi ağıt bu kadar ahla süslendi böyle
Nasıl kahrolmam anne, günden bıkarken gece?
Hangi katil bu kadar kinle beslendi söyle?
Kudüs kendi ismini kanla anıyor anne
Filistin kan içinde içim yanıyor anne.

Yazmıyor parmaklarım tutuldu kalem kâğıt
Nasıl başlanır anne, nasıl yazılır bilmem.
Semayı ağlatırken bunca ah, bunca ağıt
Nasıl kahrolmam anne, söyle nasıl eksilmem?
Yazmıyor parmaklarım tutuldu kalem kâğıt
Güneş ağır yaralı umut kanıyor anne
Filistin kan içinde içim yanıyor anne.

Yavuz Doğan