Umut ve Savaş

İki ayrı kelime… İki ayrı anlam… Bu yaşıma  kadar hayattan pek çok ders aldım. Hani derler ya bir musibet bin nasihatten iyidir diye, sonuçları huzur  verici olmasa da hakikaten doğru bir söz… Keşke, büyüklerimizin tecrübelerinden yaşamadan yararlansak, uyarılarına kulak assak… Ama her zaman bu mümkün olmuyor ne yazık ki… Yaşayarak öğreniyor  insan… Belki de tek başına ayakta kalmanın yolu budur bilmiyorum….

Bugün bir umut Kpss’ ye girdim. Fazla çalışmadığım için çok iyi geçtiğini söyleyemeyeceğim… Bence herhalükarda sorular zordu. Hele ki matematik…. Eğitimini dil üzerinde almış biri için oldukça zordu. Gerçi bunlar mazeret değil. Ben de çalışmalıydım… Biran önce kendime gelmeli ve bir sonraki sene için çalışmaya başlamalıyım… Ben, hakkıyla yüksek puan alıp atanan arkadaşlarımı tebrik ediyorum. Ama haksız yere atanan var ise, kimse kusura bakmasın onlara hakkımı helal etmem mümkün değil. Bir de sınav öncesi güvenlik önlemleri ile ilgili bana saçma gelen bir uygulamadan bahsetmek istiyorum… Çanta ve cep telefonu alınmamasını anlayabilirim ama saçımdaki tel tokanın çıkartılmasına ne gerek var onu anlayabilmiş değilim… Saçımı topuz yapmak için kullandığım toka bence tel tokalardan daha tehlikeli… Hani bir şey yapacak olsam, asla tel tokayı kullanmazdım. Yani bazı görevler yapılmış olmak için  yapılmamalı çünkü komik duruma düşülüyor benim gözümde…  Hatta gözlük kullanan biri olarak yapmak istesem gözlüğümün kenarına bile yerleştirebilirim cevapları ya da her neyse işte… Kaldı ki bunlar benim aklımın erdikleri… Bir de bilmediğim yöntemler var… Var diyorum da bildiğimden değil, netice filmlerde görüyoruz… Ama onlar film demeyin, bence gerçeklik payı var. Hatta kesinlikle vardır diyorum…

Çalışmadan yüksek puan almayı düşünmek akıl karı değil, haklısınız… Kim bilir, bu sene belki girmiş olduğum üniversite sınavı neticesinde öğretmenlik kazanabilirim… Kpss‘den daha fazla umutluyum üniversite için… Ve eğer kazanabilirsem öğretmenliği okuyacağım… İşte bu noktada benim için bir savaş başlıyor… Ne savaşı diyeceksiniz ? Psikolojik savaş… Bu yaştan sonra öğretmen mi olacaksın? Bir dört sene daha mı okuyacaksın? Sonra Kpss de atanmayı mı bekleyeceksin? Bunlara benzer pek çok soru duyacağım… Umudumu kırmaya çalışacaklar, beni kendi karanlık girdaplarının içine çekecekler, vazgeçirmek için ellerinden geleni yapacaklar… Hani vardır ya böyle insanlar, kendi yapamayacakları şeyleri sizin de yapamayacağınıza inandırmak isterler.. Ben bunlar karşısında ne mi yapacağım ? Gücüm ve inancım sayesinde hepsinin üstünden geleceğim… Mesele çıktığım bu yolda başarısız olmak değil. Her türlü ihtimal söz konusu… Ama elimden geleni yapıp yine de olmadığını görürsem, Kısmet diyeceğim, vardır YARADAN ‘ ın bir bildiği….

Ahh, tabi ki unutmadan Ramazan ayınız şimdiden hayırlı olsun… Gönlünüzdeki dualarınızın kabul olması dileğimle…