Umut

/hayata tutunmaktır/

tohumu karanlıkta çatlar umudun
filizlenir uç salar dışa
aydınlığa
havaya
suya
boy atar dikine
uzar gider güneşli yollardan yükseğe, yüceye
ulaşır varmak istediği menzile

toprağın derinlerinden fışkırır umut
başlar- biter
biter- başlar devinim içinde
kendi kendine

“umut bitti” denildiği zamanda
yenisi ekilir toprağa anında
çimlensin de yeni umutlar doğsun diye

umut bu
İnsana su kadar, hava kadar, güneş kadar elzem olan
umutsuz da yaşanmaz ki

UMUT / hayata tutunmaktır /
umutla tutun hayata, mutla yaşa ömrünü…

*muzaffer yıldırım