Umutlar hayaller tükenmeden

“İnsan; kendini tüketmeden hayalleri ve umutları tükenmezmiş. İnsan umutlarını ve hayallerini tüketmeden ölmezmiş. İnsan ölmeden yaşamın değerini anlamazmış. “

Bu yorum Ahmet Beşer’e ait... Şiirlerinde kaybolduğum yetmezmiş gibi bana bu yorumu yazdı. Hindi gibi düşünmek vardır ya hani işte bu yorumu okuduktan sonra bende tabiri caizse hindi gibi düşünüyorum.

Neden bilmiyorum ama bende Sayın yazarım Ahmet BEŞER gibi düşünüyorum. Kimbilir belki bende öyle olmasını umud ediyorum...

Bunu okuyup insanın bazı şeyleri sorgulamaması mümkün değil. “Herşeye dair” başlıklı yazımın anafikri adeta.

Birkaç cümleden oluşan bu yorum insana hayat hakkında ne çok şey söylüyor. Yeni ufuklar açıyor insanın zihninde. Ve yeni umutlar...

Bu durumda hayal kurmaya umutları taze tutmaya devam. Bunlar var olduğu sürece varız.

Yok olmak umutların bitmesiyle bağlantılı ise hayallerin en güzelini en janjanlısını kuralım, umudun en ulaşılmazını isteyelim...

Ahmet BEŞER'den sizler için bir demet hazırladım...

Yalnızlık en büyük kabusu. Öyle ki, “dilerim kimsenin nefesi yalnızlık kokmasın” diyor...

... gözüm uzağında
kalbim sana doğru
ismin dilimde hece, sen içinde bilmece
ama yoksun
kayboldum kocaman dünyada
yersiz yurtsuzum
aç susuzum
kimsesizim
sensizlikten boğulacağım
çırpınıyorum bu yalnızlık denizinde...

Bazen kendini anlatamadığını düşünüyor, denklemler kuruyor...

... kendini anlatmak zamana
çırılçıplak ve yalansız
imasız
ne zordur bilir misin

insanlarla ortak kullanabileceğim kelimeleri kaybettim
ne desem kimse anlamıyor
kim ne dese de ben anlamıyorum
insanlarla konuşamamak ne demek bilir misin...

Özlemleri var hayal tadında...

... herkes bildiklerimi söylüyor
ben kimsenin bilmediklerini duymak istiyorum

herkes bildiklerini duyuyor
ben kimsenin bilmediklerini söylemek istiyorum

herkes umduklarını yaşıyor
ben umulmadık bir hayat çizmek istiyorum

herkes bir patikada ilerliyor
ben patikaların sırrına ermek istiyorum…

:) Bir şiiri var ki... işte benim bestim...

Aklından geçenler seni acıtıyor, görüyorum
Seni acıtan beni öldürüyor, biliyor musun!

Hergün bir gel-git bırakıyorsun avuçlarıma
Azalıyorum
Uzağındayım
Sana sarılsam kül olacağım sanki
Korkuyorum seni kaybetmekten
Her kalp atışım bir deprem

Asılı kalıyorum bakışlarına
Her yanım dökülüyor
Kırılıyor içimde bir şeyler
Kayboluyorum

Aklından geçenler seni acıtıyor, görüyorum
Seni acıtan beni öldürüyor, biliyor musun!