Ünal ve ramazan manileri

Ne kadar tatlı olursa yemeğin
Sakın iftarda çok yemeyin
Ünal'ın Ramazan Manileri geliyor
Duyduk duymadık demeyin...!
Ünal ve Ramazan Manileri

Ün; iyi niteliklerle tanınmış olma durumu, şan, şöhret demektir. Öyleyse Ünal da “şöhret al” anlamına gelir. Peki ün, şan, şöhret ne ile alınır?

Çoğu ünler silahlı kahramanlıklarla alınır. Ünal ise ününü elinden hiç düşürmediği silahı olan kalemiyle almıştır.

Ünal, Aksu’da okurken duvar gazetesinde yazmak için eline aldığı kalemi, hiç ama hiç bırakmamıştır. Bunun en iyi kanıtı da, sayısı otuza yaklaşan, birbirinden değerli kitaplarıdır.

Yazın yaşamında, keloğlanın yanına ilk kez “kelkız”ı yakıştıran belki de Ünal’dır. Keloğlan, Kelkız’larla başlayan yazın yaşamı yirmi dört eserden sonra bu gün gelip “Ramazan Manileri”ne kadar dayanmıştır. Elinizdeki bu eser, Ünal’ın uzun soluklu birikimlerinin ve engin deneyimlerinin sonucunda yazın yaşamımıza kazandırılmıştır.

Bilimsel araştırmacı, okunur yazar, duygusal şair, emekli öğretmen Ünal Şöhret Dirlik’le aynı yörede doğup büyümemiz, adımlarımızı, baktığımız aynı yöne doğru atmamız nedeniyle, uzun yıllardan beri süregelen bir dostluğumuz vardır. Bunun sonucunda birikimlerimizi ve herhangi bir konudaki düşüncelerimizi dilim dilim paylaşırız

Ünal, duygusal, duyarlı, olgun, dürüst, sevecen, âlicenap bir kişiliğe sahiptir. Paylaşmayı, birisine yardım etmeyi çok sever. Fethiye ile ilgili yazılmış tüm eserlerde onun izlerini görmek olasıdır. Fethiye Kültürü konusunda en büyük ve ayrıntılı belgelik Ünal’ın belgeliğidir.

Ünal yıllardan bu yana Fethiye kültürü için emek verir, ter döker. Bir yazıyı yazmadan önce birçok kaynak karıştırır. Yazacağı yazıda bir sözcüğün yerine oturması için kılı kırk yarar. Hele o araştırma ve derlemeleri yaparken kılı kırk değil, kırk bir yarar, bu konuda metotlu çalışmaya çok özen gösterir. Bir araştırmayı yapmak için kendi deyimiyle” çarığı çorabı çeker, köy köy, ev ev dolaşır.” Dinler, ses ve resim kayıtları yapar. Kişilerin adlarını, doğumlarını doğup büyüdüğü yerleri tek tek kayıt altına alır. Eserleri incelendiğinde yüzlerce insan ismi, yer ismi ve bir o kadar da tarih olduğu görülür. Bir konuyu yazacağında topladığı bu bilgi ve belgeleri masasına koyar, onları tek tek bilgi süzgecinden geçirir. Ondan sonra ya daktilo sayfalarına ya da bilgisayar dosyalarına döker. Onun iddialı araştırmalarının ve saptamalarının bütün bilgilerini, belgeliğinde bulmak olasıdır.

Ünal yazar, yazdığı kadar da okur. O bir kitap kurdudur. Fethiye Belediye’since adına açılan kitaplıktaki kitapların çoğu onun kişisel kitaplığının raflarından alınmıştır.

Ünal’ın derlemeleri ve Fethiye tarihi hakkındaki bazı saptamaları gelecek kuşaklara doğru birer kaynak olacak kalacaktır. Ünal bu özelliklerinden dolayı haklı olarak, üniversitede tez konusu olmuştur.

Fethiye çevresinde, ölçü ve uyak bakımından bir kurala bağlı olamadan söylenen manilere “yakım, dürütme” denir. Bu yakım-dürütmelere benzer maniler, eskiden kağıt ambalajlı şekerlerin içinde bulunurdu. Bu şekerlere “kader şekeri” veya, “kaderli şeker” denirdi. Maniler bu şekerler sayesinde il, il, diyar diyar bütün yurdu dolaşır dururdu. Onun için kesinlikle söylenebilir ki manilerin yeri, yurdu ve vatanı yoktur.Bu kitapta kaleme alınmış birbirinden güzel beş yüz bir maniyi, yakımı, dürütmeyi, Ünal’ın deyimiyle “Türkün gönül eğlencesi” ni varın güle güle okuyun.

Alın maniye doyun

Başucunuza koyun

Akşam sabah demeden

Güle güle okuyun

Ünal’ın Türk kültürüne ışık tutacak başkaca çalışmalarının da olduğunu biliyorum. Bu çalışmaları da en kısa sürede görmek dileğiyle…

Ağustos-2009
Recai ŞAHİN