Üniversite sınavına ailecek hazırlanma kültürü

Bu yazımı üniversite sınavlarına girecek arkadaşlar okumasın lütfen, bu yazımı üniversite sınavlarına çocuklarına fazladan 10 soru(n) ve her soruya fazladan bir cevap şıkkı daha ekleten aileler okusun.

Klasik öğütler ve tavsiyeler yazarak kimseyi sıkmak istemediğimden doğrudan damardan gireceğim. Hani hoca damdan düşmüş, doktor getirelim mi diye sormuşlar o da bana doktor değil damdan düşen birini getirin demiş. O nedenle 2 yıl sınava giren ben (bizim zamanımızda ÖSS ve ÖYS diye iki basamaklıydı sınavlar) biraz damdan düştüğümü düşünerek durumu biraz da öğrenci gözüyle değerlendirmek istiyorum...

Çoğu ailede yaşanan sınava hazırlık ızdırabı bizim evde de yaşanmıştır. Özellikle aile bireylerinin gözüne batma duygusu çok sıkıntılı geçer. Mesela okuldan geldiğiniz ve yemek yediğiniz saatten sonra her dakika herkesin gözünün bebeğine batarsınız. Aile büyükleri bir saate bakar bir size bakar, genelde mevzu açılmaz, televizyon kapalıdır ve sessizlik korunur. O anda yemek odasında istenmeyen iki kişi varsa birisi zam için gelecek ev sahibi diğeri ise sizsinizdir. Resmen göze hınzır görünürsünüz. Ne zamanki ders çalışmak için odaya girersiniz işte hayat evde normal seyrine döner, herkes rahatlar çünkü oğlan derse oturmuştur, asayiş berkemaldir. Arada su içmek, tuvalete gitmek yada kazınan miğdenizi bastırmak için buzdolabını açmanız halinde 11 Eylül sonrası Amerikan halkı gibi herkes tedirginleşir. Aksilik buya insanında ders çalışırken de amma çok tuvaleti gelir ayrıca tuz yalamış keçi gibi sürekli susar, bayat ekmek üstüne reçel de hiçbir zaman ders arasında olduğu kadar tatlı gelmez. Bana mı öyle gelirdi yoksa gerçekten öylemiydi bilmiyorum, şimdi oturup da bir filmi yada bir programı başından sonuna kadar izlemem, sıkılırım daralırım, fakat o dönemlerde TRT nin kapanışını yapan ve bayrak çeken askerler bile çok dokunaklı gelirdi bana.

Bu tür örnekleri artırmak mümkün tabii, ancak işin en dayanılmaz dönemi ise sınav öncesi akşamı ve sınav sabahıdır. Efendim bir ilgi bir alaka bir el bebek bir gülbebek yaklaşımları, o yanımda TV açmayan ailem aman aman bir muhabbet bir samimiyet sanırsınız ki askerden döndüm. Beni rahatlatma kahkahaları havalarda uçuşur. Ne zamana dek taa ki akşam saat 9’a dek. Neymiş efendim erken yatacakmışım. Yaw saat 9, bu saatte benim miğdem kazınır dolap karıştırırım, daha tuvalet seferlerimin yarısına gelmemişim. Ama kimse dinlemez sıcak ballı sütün biri gelir ıhlamurun biri gider. Fakat nafile saat 9 bir sağa dön bir sola dön, koyunları say, keçileri say, inekleri, develeri, cık uyku tutmaz. Sınav öncesi uyumak için sarfedilen enerji o gece uykusuyla kesinlikle tekrar kazanılamaz. Sabah olur herkes sizden 1 saat önce uyanmıştır, kahvaltı yapılır ve yola arkadan dua üfürükleriyle tahmini zamandan yarım saat önce varılır, çünkü hem motor gücü hem de rüzgar gücü sizi bina önünde bekleyenler arasıda ilk ona sokar.

Sınav başlar ve her tereddütlü sorudan sonra aklınıza ya babanız ya da anneniz yada kimse yakın olan onlar gelir.

“…..aşağıdakilerden hangisi doğrudur?;

a) yalnız I b) Yalnız II c) I-II d) II-III e) I, II, III

f) Kazanamazsam babam çok kızar g) Tıp olmazsa anneme ne derim

h) Teknik üniversite tutmazsa dayım hayal kırıklığına uğrar ı) teyzem…………….vs vs

Sonuç olarak tabii ki her anne baba çocuğunun en iyi yerde okumasını en iyi şekilde yaşamasını ister ve her çocuk da ailesinin durumunun farkında olup, koşullar el verdiği ölçüde en iyi performansı göstermelidir. Ancak her iki taraf da bu iyi niyetini gösterirken hayatı ne kendisine ne de karşısındakine çekilmez hale getirmemelidir. Anlayış, hoşgörü ve biraz serbestlik çoğu şeyi çözer.

Ben mi? Şu an ne mi yapıyorum? Sanırım bünyem sınavlara alışmış bir türlü bırakamıyorum o nenenle kendime meslek olarak akademisiyenliği seçtim ve doktora tezimi tamamlamam lazım bu aralar, fakat miğdem kazındı, önümdeki suyu içtikten sonra da bi tuvalete gitmem lazım:) …. Sağlıcakla

resim: www.istegenc.com.tr/.../yasam/sinav_stresi1.gif