Unutamadığım sen

İşte yine bir gece yarısı, tüm karanlığıyla sarmış etrafımı senin duyguların gibi karanlık soğuk, titretiyor bütün vücudumu. Bir damla yaş düşüyor elimdeki resmine, unutulmuş zaman gecelerini ve yaşadığımız günleri hatırlatıyor bana. Kaybolmaya yüz tutmuş aşkın son izleri bunlar diyorum, diyorum da hiç bitmiyor bu sevda. 

Gönlüme sevdan düştü düşeli zaten acılarımın adı da adresi de sensin. Yinede biliyorum bir gün gelecek tamamen kopacağım senden, o güne kadar bana acı veren her şey paylaştığımız her dakika anı kalacak senden. Gözlerimde yaş kalbimde sızı ve unutamadığım bir tek sen kalacaksın bugünden… 

Şuan hüznün tam ortasında, umudun kenarında bir yanım uçurum bir yanım sensizlik… Sensizlik diyorum da aslında her şey sensin… Sevmek böyle olmalı, hem gitmek istemek hem kalmak.Yokluğunla varlığın arasında çaresiz kalmak, ya boyun eğeceksin her şeye ya çekip gideceksin arkana bile bakmadan… Yalnız kalmıycaksın biliyorsun, seni sevmeye hayatında olmaya hazır o kadar çok insan var ki belki acının adı da değişecek, belki onu hiç yaşamamışcasına unutturacaklar sana… sevilmenin özlenmenin ne olduğunu bileceksin. Mesela hayatının her anında yanında olacağım diyor biri, o ise ölünceye kadar benimsin deyip seni bitmeyen yalnızlığa sürüklüyor. Yinede deli yürek sen diyor başka bir şey demiyor. Ağlıyor her gece hem nefret ediyor senden hem seviyor. O kadar sevmiş ki seni görmüyor başkasını istemiyor. Canı acıyor, sensiz tükenen her nefesinde canı yanıyor… 

Hazan gibi kor gibi buruk, yaralı bir kalp bıraktığın. Güvensiz, yaralı, bomboş…İşte her gün bu acıyı yaşarken senden bir kez daha nefret ediyorum, seni sevdiğim sana inandığım için bu aşkta yaşadığım her ana lanet ediyorum..Ve aynı öfkeyle her gün seni daha çok özlüyorum Bu nasıl bir karmaşaysa boğuluyorum koca boşlukta. Bana nasıl bir gelecek bıraktın farkında bile değilsin, gitmek istiyorum kaçmak, bana dar gelen seni hatırlatan bu şehirden çekip gitmek… Tam kararımı veriyorum yine dikiliyorsun karşıma sen benimsin bende senin diyorsun. Beni her şeyden herkesten çok sevdiğini söylüyorsun ama o kadar, yine yarım kalıyor her şey. Ben yine yalnız yine suskun ben yine hasretlerde, hiç dinmiyor ki gözyaşım. Böyle sevda olmaz diyorum, yüreğini istiyorum bana ait tek manevi şeyi, o yürek seviyorsa sevdiğini mutlu eder biliyorum, onu kaybetmekten korkar, yokluğunda özler ..Ya sen sen neler yapıyorsun bana, zamanının hangi anında varım bunu bile bilmiyorum, bugün sevdiğim kadını şöyle mutlu ettim diyebiliyormusun kendine. Seven bir adamın görevi değilmidir sevdiği kadına kendini iyi hissettirmek, onu gülümsetebilmek, yokluğunda varmış gibi mutluluğu heycanı yaşatabilmek.. Seviyorsan adam gibi seveceksin, ağlatarak özleterek değil varsan, hayatının her anında olacaksın bir varmış bir yokmuş gibi değil. Bir kadını duygusal anlamda aç bırakırsan ya aldatılırsın ya benim gibi çeker gider. Varsa cesaretin kendine güvenin işte o zaman çık karşıma, madem seviyorsun yüreğini koy ortaya. O zaman yine sana koşmaya hazırım ben, tutkuyla sevmeye tek yürek olmaya. 

İşte gecenin karanlığında yine seninle kavga ettiğim sayısız gecelerden biri daha bitiyor, sensizim ama bu kadar bendesin, günün her saatinde. Bir ben olamadım sende ruhunun gittiği her yerde…