Unutma Atan Atatürk’ü

Güneş altın oklarını fırlatınca çevreye

Atamı gördüm birden yakınımda

Yürüyordu yine Türklük yolunda

Seslendim sevinçle Atam diye 

Döndü baktı gülümseyen gözlerle

Söyledi o sevecen haliyle

Biraz daha hızlanın bakayım siz   

Geçin beni  ve siz kılın

Türkün geleceğini görkemli  

Atam izinde yürüyenleriz biz

İz göremezsek nasıl ilerleriz o ülküye

Gülücükler açtı yeniden yüzünde

Seslendi yumuşak sözcüklerle

Yavrucuğum siz iz sürmeyeceksiniz

Uygarlık yolunda yürüyeceksiniz

Akıldır bilimdir benim rehberim

Siz de onun ışığını izleyeceksiniz 

Hem bilmez misiniz izde yürüyenler

İz bırakmadan izlerde sürünürler

Siz benim izimde yürümeyeceksiniz

Amaçlarımı gerçekleştireceksiniz

Düşüncede insan en yücedir

Fikirlerde esneklik ve değişmek

İnsan için paha biçilmez değerdir

Siz işte bunun peşinde olacaksınız

Kırın beyinlerdeki esaret zincirini

Bitirin gönüllü kulluk çilesini

Olmasın kimse kimsenin efendisi

Böyle gerçekleşir

Türk'ün dünya egemenliği ülküsü

Dinledim Atamı

Aldım öğüdümü

Türk çocuğu geçse de nesiller

Unutma sakın Atamız Atatürk’ü.

(Halil Güven-Mavi Kanatlı Kuş)