Unuttummm...Gittiii...

Amasya'da kış çetin olurdu benim çocukluğumda, gençliğimde... 

Evlerin saçaklarından bir metreye yakın buzlar sarkardı, kılıç gibi... 

Korkardık saçak altından yürümeye... 

Gece yatmadan önce az az başlayan kar, sabaha kadar lapa lapa yağmış , sabah perdelerimizi açtığımızda her yer beyaz bir örtüyle kaplanmış olurdu.... 

Anneciğim daha biz kalkmadan sobamızı gürül gürül yakmış, çaydanlığı sobanın üzerine oturtmuş cızır cızır sesi geliyordu oda kapısını açtığımızda... 

Bize en büyük süpriz ise karın yağmasıydı... 

Kahvaltımızı sıcak sobanın yanıbaşında, anneciğimin yaptığı AMASYA ÇÖREKLERİNİ çayla beraber yerken, bir yandan da dışarıya çıkma planları yapardık... 

İlk defa karı ben bozayım, yerlerde yuvarlanayım, boyluboyunca yatıp, boyumuzun ölçüsünü alıp, kardan adam yapmak telaşıyla... 

.................................................................................................... 

Liseyi bitirdiğim yıllarda, bizim evden iki ev ötede bir ev vardı.... 

Yakışıklı Tarık Akan'a benzeyen bir de oğulları vardı... 

Gençlik ya, hoşuma gitti demekki... 

Çalışıyordu besbelli ki, öğlen evlerine gelirdi... 

Ben ise görebilmek için O'nu, kar diz boyu, soğuk demeden, kara bata çıka gazete almaya giderdim... 

O ise öğlen yemeğine acele gelir, o sırada ben onunla tam karşılaşmak için elimde gazete soğukta titreyerek beklerdim.. 

O hiç oralıklı bile olmazdı.. 

Oysa benim dizlerimin bağı çözülür, kalbim küt küt atardı bir saniyelik an için.... 

Ben böyle günlerce kovalamaca oynadım ... O benden habersiz, ben ise benden haberi var zannederek.... Bir anlık gözlerimizin karşılaşmasını yüreğimde büyütüp, rüyalarımı süsleyerek... 

Zaman geçti, ben üniversiteye gittim.... Arada bir hatırladım.... 

Bir gün duydum ki, bir hemşire ile nişanlanmış.... Sonra düğünü oldu, evlendiler... Üzüldüm.... 

Sonra unuttummmm gittiiii......