Unutulmayacaksın unutma

Hani sen de severdin Göksel’i, sesini. Ben burada sen orada açmıştık “Ağlamak Güzeldir” şarkısını ve dans ediyor olmanın hayalini kurmuştuk. Kelimeler dökülürken parmaklarımızın ucundan tüm mesafaye rağmen sanki yanımdaydın/yanındaydım. Kalbim öyle hızlı atmıştı ki çıkıp sana uçuverecek diye korkmuştum. Onsuz yaşamayı bilmiyordum yoksa sana gelmesi ne beis. Ben gelemiyordum hiç olmazsa o gelsindi zaten.

Şimdi bakıyorum o uzak geçmişe ve ağlıyorum ince ince. Neden diyorum güzel şeyler hep kısa ömürlü? Hep yarım kalıyor en güzel duygular ve yara oluyorlar? Hiç yaşanmasa daha iyi miydi ayrı bir soru? Ölü balık bakışlarımla bakarken dünyaya, ışıltılar saçmaya başlamam hiç olmasa mıydı? Kahveye, çiçeğe, kelebeğe, denize, kenarındaki banka, şehrimdeki sinemaya, fincandaki ruja atfedilen tüm anlamlar da olmayacaktı. Bir sigara tellendirmek gelmeyecekti şu an içimden…O mu daha zararlı sağlığıma, sen mi, yokluğun mu bir bilsem. Bilsem ne olacak sanki hepinizin tiryakisiyim nasılsa. Bırakmam mümkün değil tutkunluklarımı bu saatten sonra. Aldım kattım hepinizi ruhuma ve tenimden ayrılana kadar saklar o vefalı yarim sizi biliyorum. Unutmak yok kitabında.