Unutulmuyor!

Sabahleyin, düşümde seni gördüm. Sakin bir kıyı kasabasında, sahil kenarında. Pek düşünceli, pek bir kederli halin vardı. Üzerinde de hani benim çok sevdiğim o mavi tişörtün. Hiç değişmemişsin, aynı terk edip, gittiğin günkü gibiydin. 

Durup durup saatine bakıyordun, sanki birini bekler bir halin vardı. 

Unutursun demiştin. Hiç acımadan! Hüzün dolu sesin, dudaklarında alaycı bir gülümseme. 

Yapraklar solmuş. Çiçekler küsmüş. Gönlümü sorma sakın. Kör kuyularda kaybolmuş anılar. 

UNUTURSUN! 

Unutursun demiştin. Kolay sandın! 

Gök gürültüsü ile uyandım. Düşlerim de bile bir gümbürtü. 

Ayırt edemedim. Kalbimin sesi miydi? Gök mü çığlıklar atıyordu? 

ANLADIM Kİ! 

Unutmak istesen de. 

UNUTULMUYOR! Senin unuttuğunu bilsem bile. 

UNUTULMUYOR! 

Ayşen Arslangiray Kura