- Kategori
- Şiir
Üryan
ÜRYAN
Kapıyı çalan kimdi
Kimdi içeri almayan
Sıyrıl dedi
Yüklerinden üryan gel
Başlangıçta kelam vardı
Eğer tin beni doğru
Aydınlatıyorsa
Başlangıçta anlam vardı
Her şeyi devindiren
Ve yaratan anlam
Başlangıçta eylem vardı
Çünkü oluşan her şey
Yok olmayı hak eder
Ben o cüzün cüzüyüm ki
O karanlığın bir cüzü ki
Kendi için ışığı doğuran
Havadan sudan ve topraktan
Binlerce tohum saçarak
Sonsuzca devindirene
O sağaltan yaratıcı kudret
Ey kaosun aykırı oğlu
Açılın karanlık kubbeler
Sarsın mavi sonsuzluk her yanı
Asma bağları salkımlar
Dolgun üzümler
Mahzenlerde / köpüren şaraplar
Acı gözyaşlarıyla
Gecenin karanlığı çökünce
Korkuyla uzanırım yatağıma
Huzur o zaman yok olur
Dehşetli düşler beni bekler
Var olmak bir yüktür bana
Ölüm ise hoş gelir
Eğer yaşadığım bir an için
Desem ki dur geçme
Doğuşum bir vav’dı
Bir elif olurum öylece
ÖZBEKLER TEKKESİ 08/2011 MEHMET ÖZGÜR ERSAN