USA: 'Thanks PKK, but the end of the way'

Türkiye mi başardı yoksa ABD mi artık kozunu kullandı ve 'game is over' dedi?

"PKK, terörist bir örgüttür, Türkiye'nin düşmanıdır, Irak'ın düşmanıdır ve USA'nın düşmanıdır."

Bu sözleri Bush 2007 Kasım ayında dünyaya canlı olarak beyan etti.

Bu saatten sonra, PKK'nin varlığını sürdürme imkanı ortadan kalkmıştı. Esas olarak PKK'nin ideolojisi ve iddiası kendi başına bir değer taşımıyordu ve taşıyamazdı da. Çünkü, ülkedeki çeşitli kültürel hakları savunmak için 30 yıl süren onbinlerce insanın ölümüne giden bir mücadele yapılamazdı. Bu mücadelenin tek mantıklı savı bağımsızlık olurdu. Bu, aslında PKK'nin havucu idi. Bölgede ABD'nin böyle bir yapıyı destekleme olasılığının arkasından gidişti bu. Ancak bunun bir tür hayal olduğu görmezden gelinen bir gerçekti, ta ki ABD tarafından reddedilene kadar PKK'yi ayakta tutmuş, ve Türkiye'nin aciz bir politika izlemesi sağlanmıştır.

ABD'nin bölgedeki gücünün kaynağı mafyacılığından çıkar.

ABD bir tür mafya karakterine sahiptir. ABD dünyanın mafyasıdır. Mafya gibi çeşitli zorlama sebeplerle seni borçlu ya da suçlu duruma sokar ve sonra bunu ödetmek ister. ABD de bunu yapmıştır. Türkiye'yi ise merkezi milliyetçi muhafazakar sağcı politikacılar elinde yamağı olarak kullanmıştır.

AKP'nin konumuna baktımız zaman;

AKP'nin geçmişteki militarist milliyetçi çözümlerden farklı bir duruşu gösterdiği kuşkusuz. Bu, bir bakıma o çözüm yöntemlerinin getirdiği bir uğrakta yer almasından, bir bakıma da daha ümmetçi bir bakış açısına sahip olmasından ve ülkenin kurucu ideolojisine kısmi karşıtlığından dolayı Kürt siyaseti ile hemzemin noktalara sahip olmasındandır.

Bugün yaşananlar, bu ve ABD'nin yeni ortadoğu düzeni içindeki planının kesişmesinden çıkmaktadır.

Suça karışmamış olarak tanımlanan örgüt üyelerinin 'gövde gösterisi' içinde teslim olmaları, bir sevinç hali içinde olmalarının bir nedeni belki de PKK'nin bu ortamın yarattığı treni kaçırmak istememesinden kaynaklanıyor olabilir. Bir yandan, kısa sürede bitirilmek üzere olduğunu anladığı için, bitirilmeden, karşı taraf ile barış yapmayı başarmış olmak istiyor, bunun için sürecin etkinleşmesinde acele ediyor, diğer yandan da, karşı taraf ile barışçıl bir ilişki kurduğunu tescillemek için gövde gösterisi mizansenliyor. Ancak geri planda bu olsa bile, somut gerçeklik olarak, konunun tarafları açısından, psikolojisi yaratılmış bir şekilde, silahtan ve örgütten kurtulmak sevindirici olsa gerekir.

Nedenleri her ne olursa olsun, psikolojisi yaratılmış bir PKK silah bırakması Türkiye için iyi haberdir. Şimdi ülke insanının psikolojisinin yaratılması lazım. Onların bu gelişimi makul karşılamalarını sağlayacak bir ruhsal atmosfer oluşmalı, ama tabi bu toplum mühendisliği ile olacak bir şey değil, gerçekten böyle olmasını sağlayacak bir ortam oluşabilmeli.

Türkiye'nin elinde, ülkenin yapı taşlarının etnik yapılarının birliği ile döşenmiş olduğuna dair, ülkenin ideallerine aykırı, ve niteliğini zedeleyici bir anlayışın hakim olmasını engellemek; evrensel birey ve insan hak ve özgürlüklerine dayalı bir toplum bilincini yaratmak şansı vardır.

Türkiye'nin partilerüstü bir şekilde, ana dinamiğinin bu yönde olduğuna dair kuşku yok. Kör topal olsa da bu yönde ilerleyecektir.