Üsküdar'a gider iken ( Ah İstanbul )

Orhan Veli, “İstanbul’u dinliyorum  gözlerim kapalı” diye yazmış bir şiirinde.

Şairin bu dizeleri yazdığı andan bu güne her şey katbekat değiştiği için dinlenecek hali kalmamış  İstanbul’un.

Ben de üşüten boğaz esintisi ve martılar eşliğinde vapurla Üsküdar’a yol alırken dinlemiyorum;

ama seyrediyorum  İstanbul’u,  düşünceler içinde.

Roma, Bizans, Osmanlı İmparatorluklarına ev sahipliği yapmış ; Bizans’ın “Konstantinopolis”, Osmanlı’nın  “Dersaadet”inden sonra 1930’da resmi olarak “İstanbul” adını almış koca şehir.

25 yılda dört kat nüfusa ulaşan dünyanın en kalabalık birkaç şehrinden biri.

Tarihin, kültürün, sanatın, eğlencenin  elçisi… Ve muhteşem  güzellikte ki ülkemizin parçası.

Dünyanın binlerce şehri içerisinde ekonomik olarak  34. sırada yer alan, bu durumuyla da Türkiye’nin bel kemiği…

Hangi  semtine gitsen “Sen  burayı on-on beş sene önce görseydin” ,denilerek  hızlı ve çarpık  gelişmenin ifade edildiği yer…

Bağrında uçları, çelişkileri, marjinal olanı barındıran “EN” lerin kenti.

En fazla kitaplara, şarkılara, filmlere, şiirlere konu  olmuş ; ve her dinden, dilden, ırktan ,renkten  insanların yaşadığı ; ayrıca romantizmin de coğrafyası.

En zengini, en yoksulu, en iyiyi, en kötüyü, en güzeli, en çirkini  yaşatan; fırsatları, olanakları olan,

Normali, anormali, yasa dışılığı, kural  tanımazlığı, hoyratlığı, ürküten kalabalığı, çıldırtan trafiği, rant kavgası, mafya  savaşı… Birçok özelliği ve güzelliği yok edilen, talan edilen  bu şehirde “ olmaz ” olmaz. Bu şehirde “ yok “ yok.Her şey var ve her şey mümkün.

Yüzde altmış-yetmişi yerlisi olmayan,

En çok “Aslen nerelisin? “ sorusunun  sorulduğu,

İstanbul’da yaşayıp da “ İstanbullu “ olamayanların çok  olduğu,

İçinde  yaşayanlarının çoğunun yakındığı; ama  bırakıp gitmediği, gidemediği , Türkiye’nin her çeşit  insanını kucaklamış şehir.

Yaz, yazabildiğin kadar. Bunları not ederken vapur  Üsküdar iskelesine  yaklaştı. İlginçtir, nazire

yaparcasına yağmur da var,  şarkıdaki gibi.

Ve ben içimden , ” her şeye rağmen İstanbul’ u seviyorum” diyerek indim. “Üsküdar’a gideriken aldı da bir yağmur “ şarkısını mırıldanarak  yürümeye başladım.