Usta ile Çırak

Usta: Ne oldu lan, neyin var oğlum ?

Çırak: Hiç usta her zamanki şeyler işte!

Usta: Her zaman mı... ilk kez böylesin.

Çırak: Nasıl yani usta?

Usta: Ne bileyim işte bir tuhafsın?

Çırak: Valla Anlamadım ki usta?

Usta: Nasıl desem... benimki hissikablelvuku işte!

Çırak: Söyle hadi

Usta: Şöyle ki...

Çırak: Evet!

Usta: Yağmurun kırbaç gibi indiği, gemi azıya almış rüzgarın her şeyi savurduğu boz bulanık bir günde -yani yevmül kıyamet tabiri caizse-sen elinde bir şemsiye, ağır bir çanta ve birkaç paketle yürümeye çalışırken...

Çırak: Eeeee!

Usta: Elinde kahven yumuşacık koltuğa kurulmuş, perdeleri açık pencere önünde, sıcacık odanı hayal edeceğine aklında bir mıh gibi O var ve sen O'nu düşünüyorsun gibi...

Çırak: O mu? ......... yapma be o kadar belli oluyor mu?

Usta: Evet, maalesef!

Çırak: Peki usta, söyle Allah aşkına nedir bu?

Usta: bunun adı..."AŞK"