Ustaya veda düştü

İçimde şiirin demi, yollarda ses seda

Dönüş kalabalığı, 71T dopdolu

Derken ev, haberlerde; ulu çınara veda.

‘Yaşar Kemal’ ustaya düşen yol veda yolu.

Edebiyat öksüz; dalından bir yaprak düştü

2. cemre düştü, ustaya veda düştü.

Söndü Çukurova’nın o direniş ateşi

Yenik düştü zamana edebiyat güneşi

Böyle coşkun bir kalem, mürekkep yoktur eşi

“İnce Memed “ öyküsü; haksızlık isyan dolu

Yer Demir, Gök Bakır’da umut mitostu, düştü

“Sarı Sıcak” gülüştü, ustaya veda düştü.

Beyaz altın kozası; türkücüsü sevincin

‘Çakıl taşları gibi, türküler tıpkı kırk bin

Yıl su altında kalmış, cilalanmış’ söylerdin.

Sözlü halk edebiyatı, acılı yaşam balı

“Sarı Defterdekiler” yaşamların öyküsü

Umut lal olup küstü, ustaya veda düştü…

Güzel insanlar gitti, neler bırakıp yitti

Roman, öykü, destanlar; ‘Yaşar Kemal’ de gitti

Demokrat, dürüst insan, mücadelesi bitti

Algı, görüş ışığı medeniyetin kolu

Sefaletle savaşım, asil kaleme düştü

Kalemiyle savaştı, ustaya veda düştü…

Ülkenin bölünmemesi, en büyük arzusu

Halkıydı ekmeği, katığı, çoğalan sözü

Anadolu Toprağı; evi, damı, tek gözü

Bir memleket aşkıydı, kalbinde Anadolu

Halkçılık derin işti; çığlık çığlık bölüştü

2. cemre düştü, ustaya veda düştü.

GÜLŞEN ŞENDERİN

Mektuplaşarak, Bakırköylü şair Cumhur Şenderin'le evlendim. İki kızım bir oğlum var. Oğlumdan ise bi..