Üstesinden geleceğiz – Martin Luther King

Üstesinden geleceğiz....

Martin Luther King, 1960’larda Amerikan siyah derili insanların özgürlük eşitlik hareketinin lideri, söylevlerinin birinde böyle söylemişti. Siyah derililerin özgürlük mücadelesi Amerika’nın keşfi ve Afrika’dan siyah derililerin getirilip pamuk tarlalarında kelimenin tam anlamıyla köle olarak kullanılmasıyla başladı. Özellikle bugünkü Amerika Birleşik Devletleri’nin güney eyaletleri bu uygulama ile büyük paralar kazandı. Denebilir ki ABD bugünkü zenginliğini başlangıçtaki siyah derililerin sömürülmesine borçludur.

ABD 250 yıllık bir ülkedir. Yanılmıyorsam 51 eyaletin birleşmesinden oluşmuştur (ancak yasaya göre bir eyaletin isteği üzerine birlikten ayrılması diye bir olay söz konusu değildir). Siyah derililer kâğıt üzerindeki özgürlüklerini 150 yıl önce kazandılar. 1860’lı yıllarda başkan Abraham Lincoln döneminde ABD senatosu köleliğin kaldırılması ile ilgili bir yasayı kabul etti. Güneydeki 7 eyalet yasayı tanımayarak birlikten ayrıldıklarını ilan ettiler. Böylece eyaletler arasında ünlü Kuzey – Güney Savaşı başladı ve güneylilerin yenilgisi ile son buldu. Ancak Abraham Lincoln bir suikast sonucu öldürüldü.

Siyah derililer görünüşte özgürlüklerini kazanmışlardı ancak gerçekte durum hiç de öyle değildi. Irk ayırımcılığı 1960’lı yıllara gelene kadar sürdü (Hafiflemiş de olsa hâlâ sürmektedir). Siyahlar, beyazların gittiği eğlence yerlerine gidemiyordu, lokantalara giremiyordu. Bir beyaz ve bir siyah, değil şehirlerarası, şehir içi otobüste bile yan yana – yasal olarak – oturamıyordu. Beyazlarla aynı okullara gidemiyorlardı. Gitseler de sırada yan yana oturamıyorlardı. Siyahların çok az bir bölümünün oy verme hakkı vardı. Seçmen olarak kaydedilmiyorlardı. Ku Klux Klan adlı ırkçı bir örgüt yüzünden sürekli ölüm tehdidi altındaydılar. Faili meçhul cinayetler işleniyor, hükümet görevlileri araştırma yapmıyorlar, ölenler öldükleriyle, evleri yakılanlar kayıplarıyla kalıyordu. Siyahlar hep suçun kaynağı olarak gösteriliyor, nerede, ne pozisyonda olurlarsa olsunlar potansiyel suçlu, yani suç işlemeye meyilli sayılıyorlardı.

Martin Luther King, okulundan mezun olmaya çalışan bir üniversite öğrencisi iken bir belediye otobüsünde oturduğu yerin beyazlara ait olduğu, arkada oturması gerektiği hatırlatılınca çok bozuldu. O zamana kadar sessiz kalan siyah derililerin ortak davrandıkları bir hareket başlattı. Başlangıç olarak belediye otobüslerine binmeyi boykot ettiler. Otobüs şirketi iflasın eşiğine geldi. Mahkeme otobüslerde ırk ayrımcılığının yanlış olduğuna karar verdi. İlk başarıları buydu. Hareket bütün eyaletlere yayıldı, çapı genişledi. Sıra restoranlara geldi. Siyahlar beyazların lokantasına girince dayak yiyorlardı. Pasif direnişlerle onun da üstesinden geldiler. Kendilerine Hindistan’ın kurucusu Mahatma Gandhi’yi örnek almışlardı. Güney eyaletlerinde, özellikle Mississipi’de çok dirençle karşılaştılar. Öldürülenler oldu ama yılmadılar.

Martin Luther King, ünlü nutuklarından birinde şöyle diyordu:

“I have a dream that my four little chidren will one day live in a nation where they will not be judged by the colour of their skin, but by the content of their character.”

Türkçesi: “Bir gün, dört çocuğumun da derilerinin rengi ile değil de kişilikleri ile yargılanacağı bir ülkede yaşayacaklarına dair bir hayalim var.”.

O zaman için bu istek bir hayaldi. Başkan John Kennedy açıkça olmasa da hareketi destekler durumdaydı (JFK 1963 yılında bir suikast sonucu öldü).

Müzik siyahların güç aldıkları, kullandıkları bir araçtı. O dönemde Joan Baez gibi beyaz sanatçıların ve daha birçok beyazın da desteğini almışlardı. Vietnam savaşı da bütün hızıyla sürüyordu. Hippiler vardı ve onlar arasında da bir ırk ayırımı söz konusu değildi. Yeni Başkan Johnson da siyahların eşitlik ve özgürlük hareketine destek verdi. Bir konuşmasında aynen siyahların kullandığı biçimde “Üstesinden geleceğiz” dedi.

4 Nisan 1968’de Martin Luther King bir suikast sonucu öldürüldü. Günümüzde ABD’de ırk ayrımcılığı büyük ölçüde kırılmıştır. İlk siyah derili başkan seçilmiştir. Ancak eski bazı alışkanlıklar sürmektedir. Ku Klux Klan ve ona benzeyen örgütler yaşamaktadır. Bu ırkçı zihniyet ABD’de başkan (George Bush) çıkaracak kadar etkindir. Bu zihniyetin özgürlük ve eşitlikle bir ilgileri yoktur. Martin Luther King Vietnam’daki savaşa karşıydı ve konuşmalarında özellikle buna vurgulama yapıyordu. Öldürülmesi aynen JFK’de olduğu gibi bu nedenle olmuştur.

Sakın ha ABD’deki siyah beyaz çatışmasını Türkiye’deki çatışmalara benzetmeyin. Yukarıdakileri Amerikan toplumuyla ne kadar benzeşmediğimizi göstermek için yazdım. Bir kere biz emperyalist değiliz. Kürtleri 150 yıl önce Afrika’dan köle olarak getirtmedik. Biz Kürtlerle binlerce yıldır birlikte yaşıyoruz. Kürtlerin yaşamasında, çoğalmasında, seçme ve seçilmesinde hiçbir engel yoktur. Sorunlarımız olabilir. Bıraksalar biz kendi içimizde çözeriz. Haksızlıklar, yanlışlıklar elbette olmuştur. Hatta 1980 dönemi gibi dönemlerde birlikte acı çekilmiştir. Ama bunlar ayrılıp başka bir devlet kurmayı isteyecek, gerektirecek kadar geçerli sebepler değildir. Demokrasimiz emekliyor, daha bebek. Zamana gereksinmemiz var. İnanıyorum ki bütün güçlüklerin üstesinden geleceğiz.

Ek bilgi almak isterseniz tıklayın:

If you would like to have additional information, click here:

Martin Luther King

Hayatı

http://tr.wikipedia.org/wiki/Martin_Luther_King

Üstesinden geleceğiz – We Shall overcome

http://vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=26525811

Bir hayalim var – I have a dream

http://video.yahoo.com/watch/100768/1248462

http://video.google.com/videoplay?docid=3273436875820434405

Vietnam savaşına neden karşıyım – Why I am opposed to the Vietnam War

http://www.youtube.com/watch?v=b80Bsw0UG-U

Öldürülmeden bir gün önce yaptığı son konuşması: Dağın tepesine ulaştım

The last speech before he was assassinated: I reached to the top of the mountain.

http://www.metacafe.com/watch/1107318/martin_luther_king_jr_s_last_speech/

Not: Bazı linkler ülkemizde yasak olduğu için görünmeyebilir.

Note: Some links may not appear due to prohibition in our country.