- Kategori
- Deneme
Üşümüş Bir Yüreğin Duası
Tanrım! sensin hala benim yıldızım.
Tırmanırdım hiç usanmadan sana çıkan merdivenleri bir bir
Gece, gündüz, sıcak, soğuk demeden
Bana derdin ki hep,
"Denizler mürekkep olsa, ağaçlar da kalemin,
Sana verdiğim nimetleri yazsan, yine de bitiremesin."
Sonra, birden hastalandım. Unuttum öğrettiğin duaları.
Taş gibiydi artık yüreğim. Anlıyor musun?
Yolumu, yolundayken kaybettim.
Derken, bir gün bir polis çıktı karşıma. Senin polisinmiş.
Seni kaybedenleri toplamakmış güya görevi.
Kanmadım tabi ki ona. Biliyordum, ulaşmak istesen ulaşırdın
O olmadan da bana. Bak, hiç çağırmadan geldim zaten sana.
Sen! Ey! Yücelerin en yücesi, bırak artık, çözülsün yüreğim.
Bilirim, Rabbisin sen her şeyin
Yerde, gökte ne varsa, tesbih eder hep seni
Ama ben niye böyleyim? Çok üşüyorum. Ne olursun Tanrım,
Isınsın artık şu yüreğim.
Ahmet Güreşçioğlu