Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

27 Haziran '09

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Üşüyor musun Orda Turkan Ablam...

Üşüyor musun Orda Turkan Ablam...
 

Her şeyinle, her halinle yaşıyorsun içimizde...


Ablam… üşüyor musun orada…
Çok mu soğuk…
karanlık çok mu yoğun…
Kara toprak gerçekten mi  kara…
Sararken senden kalanları katmak için bir an önce kendine..
Çok mu gönüllü…
Belki orada rahat bırakırlar seni…
Toprak çoktan emmeye başlamışken tenini…

Ekranda gördüm seni biraz evvel.
Kardelenleri anlatıyordun…
Yaşamını belgesel yapıyormuş National Geographic…
Hem de ülkende seni belge yapmaya çalışan yobazlara inat
Tüm dünyaya insanlık belgeseli oluyormuş
İdeallerin, düşüncelerin, emeklerin, çabaların ve
Son ana kadar yorulmadan, pes etmeden  süren çırpınışların…
Ülkende seni yok etmek isteyenlere inat bütün dünyada var olacaksın bundan böyle…
Onların da ihtiyacı varmış çalışmalarının örnek olmasına …
Eğer bakılırlarsa kardelenler;
Dünyanın her yerinde, her iklim de, her ortam da yetişirmiş de ondan…

Başını örtmüşsün yine Türkan ablam…
Biz, bize olan saygından olduğunu biliriz…
Biz her halinle sevmiştik seni.. bu halinle de seviyoruz...

Kardelenlerin öksüz… sevenlerin öksüz…
Biz öksüzüz Türkan ablam..
Tüm öksüzler seni özlüyoruz…
Kardelenlerin görev başında Türkan ablam…
Sözleri var sana...
Yeni kardelenler var etmeye…
ve onlar sadece karı değil,
Bağnazlığı, yobazlığı da deliyorlar....
İşte bu yüzdedir karanlığın  senden korkusu...

Herkes bir şeyler söylüyor senin için
Ama en güzelini Atatürk’ümüz söylemiş Türkan ablam.
“Vatanının en çok seven, O’na en çok hizmet edendir” demiş.
İşte sen en çok hizmet edenlerdensin Türkan ablam.
Demiştin ki “bir kez görsün anneleri, kızlarını üniforma giyip okula gittiğini…
Bak göreceksin arkası nasıl gelir…”
diye…
Arkası geliyor Türkan ablam…
Bu erkek egemen dünyada kardelenlerin öyle çoğalıyorlar,
Öylesine başkaldırıyorlar, öylesine tabuları deliyorlar ki
Doğada kardelen çiçekleri  dahi adlarını değiştirir omuş
Ayşe, Fatma, Türkan  kardelen diye…

Yükseliyorlar kardelenlerin yurdumun bereketli toprağında Türkan ablam.
Hem de nazlı nazlı boy vererek,
Ülkemin üstüne örtülmek istenen karanlığın kabusuna inat…

Konuşmak, dertleşmek istedim seninle Türkan ablam...
Görünce ekranda, alamadım kendimi, yazmaktan bu satırları.
İnanırım ki okuyanlar da atacaklar altına gönüllerinin imzalarını…

Giderek kararıyor Türkan ablam…
Karanlık giderek koyulaşıyor…
Her yerden geliyorlar.. her yolu deniyorlar…
Her geçen gün yeni yöntemler icat ediyorlar…
Karartamadıkları sadece inancımız kaldı Türkan ablam…
Umudumuz hep var…
Biliyoruz biz bunun kaçıncı denemeleri olduğunu…
Daha karanlığını da görmüştük…
Biz biliriz “en koyu gecenin bile engelleyemeyeceğini... günün ışımasını…”

İnancın, savaşımın, ilkelerin bir ışık oldu önümüzde Türkan ablam..
Kardelenlerinse her biri bir meşale…
Yürüyüşümüz üstünedir karanlığın, bağnazlığın...
Senden aldığımız ışıkla, yolumuzu aydınlatan meşalenle…

Direniyoruz Türkan ablam.. direneceğiz…
Seni emen kara toprak bile şüphesiz gebe kalacaktır senden yeni kardelenlere…
Kardelen yaratmak senin kaderin Türkan ablam…
Senin kaderin ülkemin aydınlığı oldu…
Direnme ona Türkan ablam…
Bir an önce karış toprağa…
Biliriz sen O'nu da aydınlatırsın.
Senden aldığı nurla, O yeni kardelenler besler..

Ağladığımı görmüyorlar Türkan ablam…
Görmeyecekler de…
Bir yolunu buldum yaşlarımı içime akıtmanın…
Sadece sevinç gözyaşlarıma yol verdim…
Bir tek onlar akacaklar doya doya, mutlu görsünler diye beni…

Benimkisi özlem Türkan ablam…
Görünce ekranda tutamadım kendimi…
Can acına inat o heybetli duruşunu…
Ölüme bile aldırmayarak o insanca duruşunu…
Karanlığa, bağnazlığa saldırışını…
Seni özlüyoruz, seni seviyoruz…
Bu yüzden seni anıyor seni yaşıyoruz… Rahat uyu…
Akasyalar gölge olsun sana…
Işıklar içinde yat Türkan Ablam...

 
Toplam blog
: 193
: 1045
Kayıt tarihi
: 01.08.07
 
 

Bilecik doğumluyum. Emekli Eğitimciyim. Ankara'da ve yazları Kuşadası'nda yaşıyorum Günlük uğraşl..