Uyanın, bu dünya hepimize lâzım

Dünyada ve Türkiye’de takip edilmeyecek kadar çok hadiseler cereyan etmektedir.

Kimileri olanların farkındadır

Kimileri farkında değildir.

Olan bitene kulaklarını tıkayıp uyuyanlar, uyur gibi yapanlar var.

Bazen farkında oldukları halde, elinden bir şey gelemeyenler var.

Karanlık bir geleceğe sahip olacaklarını bildikleri halde, kör görünüp karanlığa gark olanlar da var.

Vicdansızlık derecesinde, dünyada ölen masumları görmezden gelenler var.

İnsanlık mı bitiyor, insani değerler mi bitiyor, yoksa vicdanlar mı köreliyor?..

Puslanan,  kandan kırmızılaşan yeryüzünde, rüzgârın tınısına kapılanlar var.

Cılız da olsa sesleri çıkıyor görünen, çok kalabalık olan kalabalıklar var.

Ölen bitenleri at gözlükleriyle bakarak, insanları birbirine düşürenler,

Gözlerin bakamadığı katliamlarda, bıyık altından gülenler…

İnsanların perişanlığından, yoksulluğundan, sırtlarına basarak nemalananlar var.

Özellikle Ortadoğu cayır cayır yanarken…

Bu işten karlı çıkanlar ve bu işten ezilenler, yok olanlar var.

Tıpkı “filler tepişirken, çimenlerin ezilir” misali!..

***

Felaketler her yerde, felaketler yanı başımızda…

Çığlıklar, feryad-ı figanlara, yer gök ağlamaya başlıyor.

Sistemler acımasız, düzenler dağılmış, çok yaman, tuzaklar çetin…

Koyun postuna bürünmüş kurtlar,

Can çekişiyor masumlar, insanlık uyanması zor bir uykuda…

Nefesler kesiliyor, boğulacakmış gibi bütün vücutlar titremeye kapılmış…

Ufuklar biteviye, hayaller sönmüş, umutlar tükenmiş…

Her alanda, her konuda, vahşi ve acımasız savaşlar yapılıyor.

Bu dünya bütün insanlığa yeterken, pervasızca bir sahiplenme söz konusu.

Menfaat dünyasında herkes bir şeylerin, özellikle de paranın,  maddiyatın kölesi olunmuş durumda.

Elbirliğiyle insanlık ve dünya yok edilmektedir.

Halbuki insanı insan yapan melekeler var.

Vicdandır, merhamettir, sevgidir, saygıdır, hoşgörüdür, kabullenmedir, paylaşımcılıktır…

***

Vicdanları karanlıklar gark olmuş, yürekleri taşlaşmış felaket tellalları…

İnsanlığın bitirilmeye çalışıldığı, kendini dev gibi gören cüceler var.

Artık kıyamet alametleri mi dersiniz,

Ahir zaman alametleri mi dersiniz,

Yoksa İnsanlığın tükendiği gaflet zamanı mı dersiniz bilemiyorum!

Adına her ne koyarsanız koyun, insan türünün yok olmaya doğru gidiyor bilesiniz!

Dünyada akan kanlar durmadıkça,

Masum yüzler gülmedikçe,

Gözlerde yaş tükenmedikçe,

Geleceğe yönelik hayaller taze kalmadıkça,

Karanlıklar, aydınlığa dönmedikçe,

Kin, nefret, zulüm, işkence, katliamlar… bitmedikçe, daha çok şikayet eder olacağız.

N bu dünya istenilen bir dünya olacak,

Ne insanlar, insan olacak,

Ne de huzur, mutluluk ve barış olacak!

Artık uyanın, hem de tez elden!..

Kerim BAYDAK

kbaydak61-artan@hotmail.com