Uyarıyorum

Kimse bana dokunmasın bu aralarda, hatta yakıcı yanıcı alev aldırıcı bilumum meteayla yarım metre dahi yakınımda uzağımda dolanmasın! Uyarıyorum; her hangi bir saniyede patlama meyilim var!

Üzerime yüklenen – yapışan desem daha akıl karı olur- bu negatif iyonların zavallı bedenimdeki ağır psikolojik travmatik hasarını bertaraf edene kadar ben, sağlığı açısından hiç biriniz kıyıma kenarıma uğramayın!

Bu yıkık dökük umutlar denizinde boğulma raddesine geleyim önce bi bırakın, sonra tam dibe çakılma moduna girince basarım ben feveranı merak etmeyin siz. Zaten o zaman isteseniz de kayıtsız kalamazsınız zira bu bed sesi bir dakikadan daha fazla sürede dinleme iradesini şu ana kadar kimse sergileyebilmiş değil!

Askerlikti okuldu derken , şu adına hayat dedikleri emr-i vakinin en asap bozucu evrelerinden birini yaşıyorum sanırım. Devrilen yirmi sekiz yılın ardından hala tek tabanca ve bırakın tek tabancalığı inatla işsiz yaşayabilmenin ne denli denge bozucu bir durum olduğunun herkes farkındadır eminim.

Hani Serdar Ortaç’ın yeni albümünde dediği gibi:

‘Hayat beni neden yoruyosun!’