Uygunluk mutlaka olması gereken bir ölçü değil; uyanı nereden bulacağız, uymayanı çöpe mi atacağız?

Uygunluk literatürel bir kavram, hayatta olması gereken bir şey gibi görülüyor. Bir makinenin parçası yerine uymak zorunda olabilir ama bunu hayatın her alanına yayarsanız olmaz.

Bana uygun olsun demek benim istediğim gibi olsun demek; senin istediğin gibi bir dünya yok ama olsun diye diretiyorsun, olmayınca da üzülüyorsun.

Öğretilerde uygunluk vurgusu kişiyi mümkün olmayana zorluyor. “Boyu boyuma huyu huyuma” Nereden bulacağız, ne kadar olabilirse razı olacaksın; tamam, isteklerimizin peşinden gidelim ama hayatı ölçüp biçip yaşayamayız.

Uygunlukta diretmek mutsuzluk nedeni, ben bana uymayan çok şeye razı oldum. Bizim için yaratılmış kimse yoktur, hani en uygununu arasak bulsak belki biraz bizim istediğimiz gibidir de o da Çin’de midir, Maçinde mi?

Hiç uymayanı, ters, alakasız, ilgisiz, sorun yaratanı da almayacağız elbette; lakin kirpiklerinin sayısı da aynı olsun dersen sipariş vereceksin!

İnsanlar uygun olsun, istediğim gibi olsun diyorlar öğreti de destekliyor; peki, var mı yedi milyara yedi milyar uygun’un; üstelik tıpa tıp, tam istediğimiz gibi?

Olabilirmiş gibi fetva vermeyeceksin sayın bilim, burada Kerim Korkut’u zor durumda bırakıyorsun bak; Cemşit’in kazan kafasına yüz tane şapka denedik olmadı!

Siz söylerseniz insanlar inanır; çünkü onlar Tanrı her şeyi bize uygun yarattı sanıyorlar; elinle diktiğin don bile olmuyor safım benim!