Uykularda Ölüm

Geceleri ölüyoruz hepimiz
Ben de ölüyorum, bu gerçek
Ölümler, gecenin karanlığında
            sabaha kaç kişi görecek güneşi, belli mi?

Ortalık zifiri karanlıkken
Fırçasız resimler boyuyorum
            el yordamıyla, elimde ne varsa

Gece yarısını biraz geçince
Ne neye benziyor bilemiyorum
                        uykuda ölü krallar, kimin umurunda…

Kurullar kurulmamış yerine
Seçim yapmıyor, seçilmişler
                        kurullardan nedensiz korkuyoruz

Karanlıkta yapılan tercihler
Anadolu’da kuytu bir yerde
Felaketi oluyor memleketimin
Anlatmak zor, anlatamıyorum

Uykumda haykırmak istiyorum
Uyanıp, bakıyorum ki çevreme
Üstüm tavanım, altım vatanım

Kanla kazanılan her karış toprak
Vatanımda derin bir uykudayım
Umursamazlığıma utanıyorum
Böylece umursamaz karanlıkta
Utanıyorum, uyuyor, uyanıyorum
Seçenleri biliyorum, kalabalıklar
Aynı uykudayız, en derinlerde
Benden, senden ve hepimizden

Kâbuslar görüyorum, üstümdeler
Karabasan gibi, çöreklenmiş
Her yerdeler, hem de yoklar
Gözlerimi açsam bir an, tekrar
Üstümde, her yerde hissediyorum,
İşte onları bir türlü göremiyorum

Aynı boyda cümleler yazıyorum
Ölçülere uymaksızın rahatsızca
Dize gibi öyle bir şeyler kendimce

Balta girmemiş ormanlara dalıyor
Ürküyorum aniden, yine karanlık
Baltayı taşa vurmaktan değil de
Kör baltalar,  gözlerini karartıyor

Ormanda bir ağaca dalıyorum
Başka bir ağaç üstüme devriliyor