- Kategori
- Şiir
Uyutma günlüğü
ben bu dönmeyenin ardından az ağlamadım
kekre bi tat bıraktı en son ağzımda
yalan gibi
kabus gibi
ya da başka bi şey
adını bile sözlüklerde bulamadığım
zorladıkça kapanmadı hiç
hep sarktı kenarından kıyısından bi el
bi söz
bi bakış arttı sırt çantama doldurup
hayret ettiğim
ne yaşasam çok gelir şimdi
bi çiçek açsam solar mesela
bi güneş doğsa ölür gün
içimde hep senden yana
yakıla yakıla karanlık büyür