Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

01 Ağustos '07

 
Kategori
Anılar
 

Uzaklara...

Uzaklara...
 

Gecikmiş Bir Mektup (Uzaklara…)

Artık anlıyorum… Daha dört yaşımdaydım, seni kaybetmek ne demek anlayamazdım. Bana göre her şey çok hızlı gelişti, sana göreyse çok yavaştı.

Yüzün hayal meyal aklımda diyemem; yalan olur. Boynuna kadar uzanan, koyu renkli, o iri dalgalı ve kabarık saçı nasıl unutabilirim ki? Hele o gözler… Renkleri siyaha çalardı, kocamanlardı. Küçüktüm ama yine de o gözleri kıskanırdım.

Biliyorum; başlarda yürümek zor geldi, sonra ayakta durmak. Ve o evdeki koltuk yeni meskenin oldu. Gel zaman git zaman konuşmak gereksizleşti ve sen sessizliğine büründün. Evin içinde boş gözlerle bakan haylaz bir çocuktum; koşar dururdum. Sen yanına çağırırdın; ben sana şöyle bir bakıp, kaçardım. Artık nereye kaçıyorsam… Zar zor “Gel bir kere öpeyim.” derdin; ben öptürmezdim. Şimdi milyonlarca kere öpmeni istesem de nafile…

Yanına gelmiyorum diye bana kızardın. Hani şu meşhur el hareketin vardı; kızınca sadece onu yapabilirdin. İşte o hareket herkes için aynı anlamı taşısa da benim için sen demektir. Garip, o hallerin daha dün gibi aklımda. Oysa aradan tam on sekiz yıl geçti. O zamanlar fark edemesem de şimdi biliyorum; hayatımdaki en değerli varlıklarımdan biri sendin. O kadar renklendirmiştin ki hayatımı, mutluydum seninle. Sen o koltukta benim oyun arkadaşımdın; sen uzanırdın, ben sana bir bakıp, kaçardım.

Sonra bir gün yanına geldiğimde yoktun. Koltuğunda uzanmıyordun. Herkesin gözlerinden sular çıkıyordu. Anlamıyordum… Boş boş bakan bir çift göz etrafı seyrediyordum. İnanıyordum; sen yine gelecektin! Ama seneler geçti; gelmedin…

Uzaklarda bir yerden beni gördüğüne inanmak istiyorum. Hani şu filmlerde sihirli küreler var ya, sende de onlardan vardır diye hayal ediyorum… Belki beni görüyorsundur; belki bu yazıyı yazarken sen de yanımdasındır. Belki… Belki…

Sakın benim için ve diğerleri için endişelenme. Zaten biliyorsun, sırf sen yalnız kalma diye en sevdiklerinden biri de senin yanına geldi. Ama neden o da beni bırakıp gitti… Sanırım seni daha çok seviyordu.

Neyse… Bir ricam var eğer beni kırmazsan; birbirinize ben yokken iyi bakın, olur mu? Söz, gelince size ben bakacağım.

Şimdilik hoşça kalın…

 
Toplam blog
: 17
: 2625
Kayıt tarihi
: 09.05.07
 
 

Halen üniversite eğitimime devam etmekteyim. Hayatın üzerime yüklediği sorumlulukları yavaş yavaş hi..