Uzaklara bakmak

Yükseklere çıkıp, uzaklara bakmak

En uzağına sıra dağların ötesine

Hasretler örümcek ağlarında

Özlemler yapışır yüreğime biliyorum

Soğuk bir öpücüktür ayrılıklar

Ayrılığın durağında yüreğim...

Hasret fırtınaları eser uzaklardan

Beynimde pembe hayaller yüzer

Nedense yürekleri hep hasretler üzer

Bin bir emekle kurulan hayallerim,

Zaman gelir, parça parça bölünür…

İlkbaharlar diyorum, gül kokulu

Renklerinde umut var, sevgi var

Aklıma yanık sesli bülbüller gelir

Ne anlatır, güzel sesiyle bilinmez

Gül goncasını açarken dokunma…

Işıltılı gözleri gör, gamzelere bak

Dudaklarda ne hüzünler gizlidir,

Yanaklardan inmiş yaşların izleri

Nedendir bilinmez

Ağlamaların hepsi hüzün yüzlüdür…

Ben hâlâ çıkıp yükseklerden,

Uzaklara bakmak istiyorum.

Sıra dağlara, uzun ovalara, kuşlara

O tatlı sözü bulursam ücra bir köşede

Tebessümle bakar bu gözler uzaklara…

Yorgun Kalemim