Uzaklık...

Uzaklık ne kötü şey…

Özellikle arkada birini bırakıpta gitmek…

Her zaman onun yanında olmak istesen de, onun düşleriyle ayakta dursan da elde olan bir şey değildir.

Uzaklık…

Onun yanına sadece düşlerde gidebilirsin. Aslında ne kadar uzakta olursan ol hep onun yanında olursun… Hiç gitmemişsindir ki zaten…

Sadece düşlemek yeter. Zaten hayatta birçok şeyi düşleyerek yapmıyor muyuz? Hayatın bir parçası herhalde…

Gözlerinizi kapattığınızda hemen onun hayali gelir gözlerinizin önüne… Ona sımsıkı sarılışınız, elini ölene kadar bırakmıcak gibi tutmanız, öpüşünüz her şey gözlerinizin önündedir.

Aradan uzun zaman geçse de kokusu burnunuzun ucundadır. Hayali gözlerinizin önünden gitmesin diye bir an gözünüzü açmaya korkar olursunuz, nefesinizi içinize çekemezsiniz kokusu burnunuzun ucundan gitmesin diye…

Bir damla gözyaşı yerine koyarsınız onu. Ağlamamak için canınız pahasına savaşacak olsanız bile…