Uzaksın...

Uzaksın, yanıbaşımdayken bile çok uzaksın bana. Eskiden aramızdaki kilometrelerce farka rağmen sarılabildiğim o beden şu an yanıbaşımda, ama sen uzaksın bana. Soğuk değilsin, tüm sıcaklığınla atıyor kalbin hala; ama uzaksın bana. Gözlerine bakmaya korkuyorum bugün. Adın dudağıma geldiğinde titremeye başlıyor dudaklarım. Konuştuğunda sesini duyuyorum, ama bir duvarın ardından geliyormuş gibi; sessiz ve derinden. Elimi uzatsam tutamayacakmışım gibi geliyor ellerini; o kadar uzaksın bana. Soğuk değilsin, tüm sıcaklığınla gülümsüyorsun hala; öncekinden daha az da olsa. Ama uzaksın, çok uzaksın bana. Sanki aramızda bir duvar varmışçasına, duyuyorum sesini, ama göremiyorum gözlerini. Dokunmak istesem, duvar... Biliyor musun, benim gücüm duvarlara yetmiyor.
Çok uzaksın bana. Ya sen gel yanıma, ya da yalvarırım izin ver; ben yanında olayım.

KınıX \ SiBiNo