Uzaktan uzağa... Ama yan yana iki yürek...

Uzaktan sevmek, uzaktan sevebimek, uzaktan sevmeyi bilmek... 

Uzaktan sevdin mi? 

Hayatın bir bildiği var diyebilmek... Uzaktan sevmek özlemin ta kendisi demek... Özlemin hakkını vermek, sevmenin diyetini ödemek... 

Uzaktan sevmek sevmenin en zor hali... Her halinden daha zor... 

Becerebilmek...

Uzaktan sevmek; sevmenin yanında güvenmek demek... 

Uzaktan sevmek; korkuları başlangıçta bırakıp ümitle yola çıkabilirim her şeye rağmen ben seninle demek... 

Uzaktan sevmek; geçip giden zamana meydan okumak demek.. 

Uzaktan sevmek; yüreği yürek yapan, yüreği adam eden, yüreği olgunlaştıran, yüreği dolgunlaştıran çok başka şey... 

Uzaktan sevmek; Can Dündar'ın dediği gibi sadece kelimelerin eksik, kelimelerin yaralı, kelimelerin cılız kalması anlatılamaması değil, tersine kelimelerin yürekle tamalanıp son hızla dolu dolu akması... Doğru tarafı bu deli sevginin ortasında derin acılar hissetmek... 

Sevmelerin ortasında kalıp gel-git oyunlarıyla mücadele edebilmek... 

Uzaktan sevmenin seven için mutluluk sevilen içinse koca bir masal olmadığını bilmek... 

Uzaktan sevmenin belki de en zor yanı, Karşındakine hep bir kanıtlama çabasına girmek, bu mücadelede tökezlemek yaralı bir yüreği kaldırmaya çalşıp zedelenmiş bir yürekle bırakılan yerdn yola devam edebilmek... 

Uzaktan sevmek; beyaz kağıt yapraklarına düşen gönülden gelen gözyaşlarını içli dile gelişlerine veile olabilmek demek... 

Uzaktan sevmek;yüreğini yüreğinde bırakıp arkana bakmadan ne olur diye düşünmeden gidebilmek... 

Uzaktan sevmek; kısaca sevmeyi bilmek... Hayat okulundan mezun oldum ben artık diyebilmek... 

Ne demişler gözlerinle görmediğin ama sesini duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir denizin yakınında yürümek gibidir...

Böylesine uzaktan sevmek....

Sevginin diyetini seve, seve, gönülden ödemek...